Kerst is voorbij. De kerstboom kan worden afgetuigd. Aftuigen wordt vaak geassocieerd met zinloos geweld, maar in dit geval valt het wel mee. De overmaat aan sneeuw doet het oliebollentijdperk verlengen. Waarbij de auto de oliebol is en steeds opnieuw met poedersuiker wordt bestrooid. Laatst wiste mijn ruitenwisser niet meer of wist even niet hoe hij moest wissen. En met al die spiritusdampen van de ruitenwisservloeistof zit je ‘high' als een konijn achter het stuur. Overigens nog nooit een ‘high' konijn gezien en al helemaal niet achter welk stuur dan ook.

KLM tracht je te verlokken tot het maken van verre reizen. Vanwege de ‘mislukte' trip naar (o.a.) Yellowstone sprak Calgary mij wel aan. Vlijtig plannen en routes uitzetten. Binnen de kortste keren zat ik ruim boven de 6.600 km. En dan vlieg je nog als een overspannen bromvlieg langs tal van bezienswaardigheden. Maar je bent lekker wel in de buurt geweest. Via de schotel een fantastische uitzending gezien over Arches National Park in Utah. Op zich al genoeg voor 3 weken 'Oh' en 'Ah'.

Nu zat mijn partner ook al niet op het puntje van haar stoel bij het vooruitzicht een dikke 10 uur (of meer) in zo'n vliegtuigstoel te zitten en deze vervolgens te verruilen voor een autostoel en daarin een bijna soortgelijke afstand als zojuist achter de rug te overbruggen. Fluks een ‘oud' alternatief in de vorm van een trip naar Spanje uit de hoge hoed getoverd. Geen Costa, maar iets in het verlengde van onze reis in 2002 naar het Baskenland (zie hyves.langeveldfrank.nl). Asturias en Galicië dus. De enige mij nog onbekende provincies van dit fraaie land. O ja, Groter Madrid ontbreekt ook nog...

Dankzij internet en meer specifiek Google Earth hoef je daar eigenlijk nog amper heen. Je zoeft over mogelijke routes en klikt hier en daar zo'n blauwe bal (= foto) aan en alles is volkomen duidelijk. Maar je bent eigenwijs en wilt het allemaal zelf (live) zien en op je eigen digitale plaat vastleggen. Voorpret is echter ook pret en daarvan heb ik het afgelopen weekeind al een redelijke portie opgediend gekregen. 'Vlieg' via Google Earth zelf ook maar eens naar Cervera (nog net in Cantabrië) en ga dan eens westwaarts en klik blauwe ballen aan. Ben je even zoet! Intussen ben ik bij de P 205 en daar weet ik niet of ik nu naar het noorden of naar het zuiden moet. 'Problema' zeggen ze dan in Spanje, maar het betreft eigenlijk een luxe probleem, want beide kanten op is volgens mijn kaartenboek ‘fraai'.

Ook leuk van dit soort bestemmingen in Spanje is het feit dat jij waarschijnlijk meer van het land hebt gezien dan de plaatselijke herbergier of anderszins neringdoende. Soortgelijke ervaring al opgedaan in Extremadura. Sta je dus als buitenlander zo'n autochtoon uit te leggen wat in ‘zijn' land de moeite van het bekijken waard is. Er zijn misschien mensen, die mij nu een ‘snob' noemen, maar ik zie het meer als ‘ontwikkelingshulp'. Als tegenprestatie krijg je vaak tips over volmaakt onbegaanbare binnenweggetjes waar verder geen hond komt. En soms terecht. Maar misschien hebben die tipgevers slechts ervaring met een tractor of zij hebben aandelen bij de plaatselijke autoverhuurders...

En als je dan na veel gegoogle en accommodatie-onderzoek de trip aardig op de rails hebt, belt je zuster uit Californië met de mededeling dat zij in de door jouw geplande periode toch nog een keer naar haar voormalig vaderland wenst af te reizen. Zou ik een foto moeten maken van het huidige weer en de niet geveegde straten en daarbij vermelden dat de weersverwachtingen voor juni ook zo zijn???? Ach laat ik niet vals doen.