Vertaling van “lago” naar het Engels via het Nederlands.

Dan kom je dus uit bij “more”. Tsja, als je onderweg geen spannende dingen beleeft, moet je jezelf maar een beetje proberen te vermaken.

Vanmorgen, gezien het tijdstip (01.10 uur) moet ik eigenlijk gistermorgen schrijven, nog even gezellig met de familie koffie gedronken. Kleindochter Elena zou daarna winkels mogen bekijken en bij een dergelijke bezigheid zal men mij niet snel zien aansluiten.

Rond 11 uur dus op pad richting tweede b&b, die zich wat dichter bij het Gardameer bevindt. Geen idee waarom, maar erg veel andere automobilisten vonden het een goed plan ook die kant op te gaan. In files staan is nooit een hobby geweest en zal dat ook nimmer worden. Via het Engels rij je dan in een bestand en wie vindt dat nu leuk.

Ik had mijn aankomsttijd op rond 16 uur gezet en dat zou “meer” dan voldoende haalbaar moeten zijn. Ook bij het geplande bekijken van het meer van Iseo. Dat bleek redelijk gevuld met water. Nu hoort dat in feite ook zo, maar het leek mij alsof het peil extra hoog was. Rijdend langs de westelijke zijde kwamen er af en toe fraaie beelden op mijn netvlies. Zoals gebruikelijk was er bij de meest fraaie vergezichten geen parkeerplekje te vinden, dus men zal mij op mijn woord moeten geloven.

Regelmatig testte ik of ik binnen de resterende tijd tot 16 uur nog helemaal via Lovere rond kon rijden, of dat ik beter via dezelfde weg naar de eerder genomen afslag kon gaan. Als ik naar de andere kant van het meer keek, vroeg ik mij af of dat een ramp zou zijn. Ik haalde het complete rondje en snapte nu dus ook waarom ik de andere zijde minder aantrekkelijk meende te moeten vinden. Erg veel tunnels, zo bleek.

Van de gastvrouw had ik een app ontvangen dat zij zelf niet aanwezig zou zijn, maar dat er voor vervangende opvang was gezorgd. Ik moest wel even bellen bij vertraging. Ik heb dus niet hoeven bellen en was 15.50 uur bij mijn tweede nachthok. Het Engels van de vervangende opvang was niet daverend, maar met een combinatie van Spaans en Frans kwamen we tot een prima communicatie.

Dit keer ‘gewoon’ een kamer en niet een compleet appartement. Niets mis mee qua formaat en comfort, maar toch bleek er binnen geen plaats voor de lichtknop. Die bevindt zich buiten de kamer. En om op mijn laptop te werken, was een bovenlicht geen overbodige luxe. Dat op de laptop tekeer gaan moest ik trouwens in eerste instantie op een laag pitje zetten, want ik had (weer eens) geen internet, terwijl mijn telefoon het vlekkeloos deed.

Dankzij vlijtig onderzoek kwam ik er achter dat de accu duidelijk aan de beademing moest. Ik had nog slechts iets van 7% vermogen. Verbinding via netstroom gecontroleerd en toen het energieniveau langzaam opliep, ben ik op pad gegaan naar bedrijfssappen voor de Lancia.

Bij terugkomst was het energieniveau al sterk verbeterd, maar internet bleek nog akelig traag. Na de vele uren sturen van de afgelopen dagen eerst maar even ‘plat gegaan’, hoewel er van echt slapen niets kwam. Dan maar wat voer scoren. Niet zo ver van de b&b vond ik een pizzeria. Niet zo verwonderlijk, want pizzeria’s vind je hier bijna op elke straathoek. Met gevulde buik leek het doen van een tweede poging de slaap te vatten mij “meer” kans van slagen te geven. Nu slaap ik al geruime tijd zelden langer dan 3 à 4 uur achter elkaar. Maar bijna altijd slaag ik erin om een tweede (of soms zelfs een derde) ruk aan mijn nachtrust te geven.

Deze nacht dient ‘ruk twee” even geduld te hebben, want internet werkt nu al een zonnetje en ik had nog geen verslag geschreven. Zitten er morgenochtend (vanochtend) 35 à 40 volgers vergeefs naar een bericht van Reismee te zoeken.

Ik bedenk mij nog net op tijd dat ook in mijn eerste verblijfplaats de lichtschakelaars zich buiten de ruimtes met de lampen bevonden. Je kunt je nu dus allerlei zaken gaan afvragen. Is dit een kwestie van een streekgebonden bouwvoorschrift? Wie het weet, mag het zeggen, maar echt nieuwsgierig ben ik niet.

Nu dit stukje richting Reismee en dan de kamer uit om het licht uit te doen.