Min of meer

Vandaag weer een meer. En gelukkig geen minder (punt). Het betrof het Groter Meer en iedereen snapt wel dat ik het Lago Maggiore bedoel. Ik had met dochterlief en haar gezin afgesproken nabij de grens met Zwitserland en wij zijn vandaar langs de oostkant van het meer richting zuiden gereden.

Weinig mis mee, maar hoewel ik van beide inmiddels bekeken meren niet alles heb gezien, gaat mijn voorkeur vooralsnog uit naar het Comomeer.

Schoonzoon had als huurkoetsje een Panda. Dat is die Fiat van het type “weet je moeder wel dat je nog zo laat op straat bent?” Het elkaar onderweg niet kwijt raken, geeft aan het rijden een extra dimensie. Voorts waren er vandaag diverse wat warrig overkomende instructies van kameraad GPS (Google Maps). Er wordt een straatnaam genoemd, terwijl er nergens een straatnaambordje valt te bespeuren. Ik heb mij ook wel eens afgevraagd of een wat kleiner zijweggetje ook als afslag werd gerekend. Het wel of niet meetellen brengt je soms op plekken waarvan je niet had gedacht er ooit nog eens terecht te komen. En waarvan je hoopt dat het bij deze ene confrontatie blijft. Het bleek trouwens een ‘universeel’ probleem, want toen Luca voorop ging rijden, ging ook hij de mist in. Bij redelijk helder weer trouwens.

In een enthousiaste planningsbui had ik ook het meer van Varese in de route opgenomen. Is geen aanrader. Tenzij men liefhebber is van af en toe een flard van het meer tussen de bomen zien verschijnen.

In de plaats Ispra hebben we rond 14.15 uur enig voedsel en een drankje besteld. Toch waren we tegen 17.00 uur al bij mijn nachthok. Dat was een beetje te vroeg om door te karren richting Chinees en het jonge spul was ook wel een beetje moe. Bovendien hadden ze een concert aanstaande en ze moesten nog inchecken.

Na dit te hebben vastgesteld en op schrift te hebben gezet, besloot ik toch nog een kleinigheid bij deze Aziaat te gaan consumeren. Om duidelijk te maken waarom ik hier op herhaling ben gegaan, heb ik een foto van het te eten en te drinken gemaakt. Ook een tweetal kiekjes van het Lago Maggiore zijn aan de oorspronkelijke serie toegevoegd.

Dochter Linda had opeens het lumineuze idee te informeren of zij ook in mijn nachthok terecht konden en wat dat dan zou kosten. Dat ik morgen al op mijn volgende (gereserveerde en betaalde) verblijfplaats ben… Ach detail. Maar zo hebben we morgenochtend toch nog even een familiegebeuren en die zijn niet zo gek dik gezaaid. Dus ik roep Jippie!

Volkomen onbelangrijk – althans voor de lezer – is het feit dat ik van dat Chinese bier een ontwenningsexemplaar heb meegenomen. Niet een benaming, die de lading zorgvuldig dekt en wat dat betreft ook weinig kans op succes biedt. Maar aangezien ik nog geen letter heb geproduceerd over mijn happy hour drankje uit Schotland, besteed ik hier maar wat aandacht aan.

Morgen weer meer. Dat slaat niet alleen op tekst, maar ook op het onderweg te bekijken Iseomeer. Om zondag dan het Gardameer nader te inspecteren. Voor minder doe ik het niet. En voor nog meer meer is er het Lago d’Idro.

Nu weet ik even niets meer en om slap inhoudsloos door te OH-en is mij te min.