Het ontbijt zit er al weer op. Misschien is “weer in” een betere formulering. Tijdens het ontbijten kon er een nieuw hoofdstuk aan de internetstory worden toegevoegd. De afloop is echter bekend, want men kan dit lezen. Een verhaal waarvan de afloop bekend is, is niet echt spannend. Hooguit als je er in de tussentijd deel van uitmaakt.

Over het proef eten kan ik redelijk kort zijn. Het voorgerecht was iets met geit en dat hebben we samen gedeeld. Men hanteert hier knappe porties. Alsof men er nog van moet groeien. Voorgerecht krijgt van mij rapportcijfer 9. Hoofdgerecht was voor mij iets met reepjes vlees en een aantal schijven aardappel. Reismaatje had een ferme rib-eye met een wagonlading frites. Wat mij betreft was een 7 als rapportcijfer adequaat. Dessert was wel weer apart. IJs gemaakt met/van geitenmelk. Daar was bijzonder weinig mis mee, dus het speenvarken eten zie ik met vertrouwen tegemoet.

Bij het appartement de nieuwe parkeerplaats gebruikt. Achteruit tegen een soort heuveltje. Enkele uren later, ik lag al in bed, krijg ik een WhatsApp. Patrick zou de auto op de verkeerde plek hebben neergezet. Ik vermoedde dat hij met Patrick mij bedoelde en heb dus toch maar gereageerd met de mededeling dat ik al in bed lag. Geen punt voor die eigenaar. Hij zou dan onze koets wel verplaatsen. Prima service dus weer.

In verband met de trouwlustigheid van de Sardijnen wordt het lunchen op zondag nog een beetje puzzelen. We gaan straks maar eens kijken bij die tent vlakbij het strand in Santa Maria Navarrese. Wij hebben daar ontbijtervaring en die was aangenaam. Vooral qua locatie. Daarna kunnen we nog even kijken bij een door de eigenaar van het apt. aanbevolen restaurant in het naburige Arbatax. Voor zover 25 min. rijden in de categorie ‘naburig’ valt. Er is qua menu wel een redelijk verschil, maar uit ervaring weet ik dat na het verorberen van zo’n biggetje er de volgende dag weinig van hongergevoelens te bespeuren zal zijn.

Beide knabbelkandidaten zijn inmiddels aan nadere inspectie onderworpen. Zondag wordt de uitslag bekend gemaakt.

Om dochter en kleindochter het zwaar tillen iets te besparen, heb ik mij even een Aperol-slokje toegediend. De fles Prosecco doet nu zijn best de voor morgen gewenste temperatuur aan te nemen. Terwijl ik bezig ben met dit verslag is mijn maatje in de weer met potten, pannen en tal van ingrediënten. De geplande spaghetti is gisteren niet gelukt. Had met “tijd” te maken. Niet met het mislukken van culinair handelen. Vandaag dus herkansing. Uit ‘verdediging’ heb ik bij een supermarkt in Arbatax wat vleesjes aangeschaft. Vleesjes braden is een keukendiscipline waarmee ik weet om te gaan. Om ‘gezellig’ met een leeg bord aan tafel te gaan zitten, leek mij een slecht plan.

Hoewel je hier eigenlijk elke paar honderd meter wel even kan stoppen om een foto te maken, is de oogst van heden slechts 1 foto. Die zal later aan één van beide bestaande series worden toegevoegd. Of misschien doe ik ruig en maak nog een derde serie.

Vooralsnog denk ik dit verslag te kunnen afsluiten met de melding dat er heden weinig viel te melden. Mogelijk dat het diner en de rest van de avond daarin nog verandering brengt, maar die schade zal dan op een later moment worden hersteld.