Tenerife 9 februari, laatste volle dag met bezoek aan De Teide

Officieel had ik al een klein stukje van het Parque Nacional del Teide gezien. En ook elders op dit eiland kan je van heel hoog naar heel laag kijken. Maar omdat het heden geen weer voor bij het zwembad zou zijn en omdat diverse lezers mij die kant op wilden zien gaan, ben ik toch maar een eind gaan sturen.

Eerst naar mijn favoriete carajillomaker en daar een heerlijk broodje met Serrano-ham genuttigd. Bij vertrek leek het weer mee te vallen al zag ik al van verre dat de top van De Teide in een flinke wolk zat verstopt. Hoewel de kwaliteit van de wegen hier uitstekend genoemd mag worden, munten zij niet uit als het om de breedte gaat. Maar dat went. Van de voorspelde regen niets gemerkt. Via een Engelse zender hoorde ik iets over code geel met storm en akeligheid. Die zou tot zaterdagavond aanblijven. Tot op dit moment ook niets van gemerkt.

Zoals ik bij de nieuwe fotoSERIE al heb vermeld is dit park enorm groot. En – dit in tegenstelling tot Lanzarote – er groeit hier ook van alles. Ik heb trouwens ook vandaag weer een aantal plekken gezien waar de bosbranden stevig hebben huisgehouden. Het positieve is dat ik toch ook weer veel jong groen heb gezien.

Daarnaast heb ik toch ook wel mijn ogen uitgekeken bij het zien van de verschillende rotsformaties. En je ziet soms een soort geulen, die waarschijnlijk ooit door lavastromen zijn gevormd. Dat kan een konijn nooit hebben gedaan.

Over konijn gesproken… Het is tijd voor een portie. Op naar El Sauzal. Ik zet dit kleine stukje alvast op Reismee. Samen met 7 foto’s (zijn al aanwezig). Na het eten de laatste druppels whisky uit de fles persen, de wijnfles het klokken afleren en mijn koffers inpakken.