Tenerife 3, 4 en 5 februari

Gisteravond niet het risico genomen nogmaals rondjes te moeten draaien op het parkeerterrein en braaf mijn resterende karbonaadje hapklaar gemaakt.

Hapklaar is ook mijn broodje ham van vanmorgen, maar dan moet je wel rap zijn, want het valt zo’n beetje van ellende al uit elkaar als je het van je bord naar je mond brengt. Ik denk dat ik beide resterende exemplaren maar met de vissen laat spelen.

Er drijft iets met oranje kleur in zee. Is het een duiker of een overboord gevallen vluchteling? Het blijken zelfs 2 duikers, die een soort luchtbedje met zich meeslepen om niet door een speedboot te worden overvaren. Ik ben benieuwd waar en hoe ze straks aan land gaan komen. Met een mega-golf tegen de rotsen worden gekwakt zal wel niet in het draaiboek staan. Erg veel haast om weer vaste grond onder de voeten te hebben, schijnen ze niet te hebben.

Het is weliswaar geen feestdag vandaag, maar de parkeerplaats is redelijk vol. Ik heb mijzelf maar op een ijsje van de supermarkt getrakteerd en ben de zon eventjes ontvlucht.

Zowel zaterdag als zondag verder geen risico genomen qua parkeren.

Op 3 februari heb ik een tweetal uitzichtfoto’s op Reismee geplaatst. Die zijn nog niet bekeken, dus niemand snapt waarom mijn avondmaal (een) minimaal was.

Ook zondag was het bommetje en uiteindelijk heb ik mij met soep beholpen. Niks mis mee. Maar al met al zijn vrijdag, zaterdag en zondag dus niet spannend geweest. En om ter compensatie dan maar ‘reetveters’ en begeleidende kadetten te turven, vind ik toch ook zonde van mijn tijd. Maar een gevolg is wel dat ik nu niets meer heb te lezen. Boek 3 heb ik ook uit. Sudoko vijfling proberen in te vullen als alternatief.

Op 5 februari de Seat maar weer eens laten werken voor z’n geld. Ik ben op herhaling gegaan naar een tweetal ‘miradors’. Bij het eerste bezoek wast het bewolkt tot zwaar bewolkt en nu zou het zonniger moeten zijn. Viel niet echt mee. Telefoon ligt aan de beademing, dus ik zal straks eens kijken of plaatsing op Reismee de moeite waard is.

Daarnaast had ik een bezoek aan Carre Four gepland (in Santa Cruz). Daar heb ik in het verleden wel eens erg leuke koopjes gescoord. Viel nu een beetje tegen, maar een katoenen hemd voor €.12,99 en 6 paar sokken voor €.4,00 lijkt mij verantwoord. Ook nog ‘een oude vlam’ tegen het lijf gelopen. Nee, niet van vlees en bloed. Het betreft John Haig, een whisky die ik in het verleden regelmatig als huisgenoot had. Voor €.14,95 (1 l.) mag de geschiedenis zich gaan herhalen.

Omdat ik na borrelhapjes en soep wel weer eens aan een wat omvangrijker maal toe was, had ik gekeken of er nabij Carre Four iets ‘leuks’ was. Het konijnenhol is immers gesloten op maandag. Er bleek zeer dichtbij een Chinees te zijn en die had prima recensies. Terecht lijkt mij nu ik er inmiddels geweest ben. Of ik niet een loempia als voorafje wenste? Ja natuurlijk… Om dan vervolgens wanhopig naar het hoofdgerecht te staren en te overdenken hoe je dat ooit op krijgt…

Tussenoplossing: 2 loempia’s laten inpakken en thuis in de magnetron doen. Daar kwam overigens ook nog een restantje van het hoofdgerecht bij (doggies bag), dus ik hoef voorlopig niet te koken. Ik ga maar niet verklappen wat ik bij deze Chinees aan euro’s heb moeten achterlaten, want dan wordt er hartstochtelijk geweend in Nederland, of men gaat rap een reisje deze kant op boeken.

Evenmin een slechte reden om deze kant op te komen is het biermerk Dorada. Bier is hier in verhouding vrij duur (vind ik), maar voor zowel Dorada als Tropical heb ik dat er graag voor over. Beide merken zijn ‘lokaal’ en worden in Tenerife dan wel Gran Canaria gebrouwen.

Van een van de twee bezochte uitzichtpunten zal ik laten zien waarnaar ik heb kunnen kijken.