Van kwaad tot erger, die Griekse weergoden

Eerst speelt Zeus verstoppertje op de Olympus en nu zijn de weergoden mij duidelijk niet welgezind. Na het mooie weer in Lefaka was het richting Kerasia Kryonérion (probeer het eens te vinden…) niet bepaald zonnig, maar tenminste nog wel droog. Dat was het heden dus niet en voor morgen is de kans op regen ook zo’n 70 tot 90%. Dat betekent een verloren dag (of 2). Ik ga niet een volle dag achter ruitenwissers zitten koekeloeren naar laaghangende bewolking. Ik ben nog wel even weg geweest, maar dat was slechts om bevestigd te krijgen dat ‘buiten spelen’ op een dag als vandaag vrij zinloos is. Het alternatief zou een cultuuromslag impliceren en een museum of klooster bezoeken. Zie ik vooralsnog niet gebeuren.

Na het prima ontbijt (met echte sinaasappelsap en een tosti) heb ik mij een tijdje onledig gehouden met het op Jigidi.com zetten van een recente vakantiefoto en daarvan een puzzel laten maken. En die puzzel vervolgens weer opgelost. Met een laptopschermpje ben je na 2 puzzels al rap een uurtje verder. Daarna dus dat rondje met de auto en vervolgens heb ik mijn laatste verhaal iets opgeschoond.

Route naar Peraia uitgevogeld. Zowel via Meteora als min of meer rechtstreeks. Tom Tom kent beide bestemmingen, dus morgen verwacht ik saamhorigheid.

Ik realiseer mij nu pas echt, dat ik hier op de kamer een open haard heb. Overigens geen idee wat ik daarmee aan moet. Ik ga echt niet om aanmaakhoutjes bedelen. Batterij is weer aardig opgeladen en ik denk erover af te zakken naar de bar en daar verder te tikken. Misschien dat ik vandaag volsta met het naar binnen werken van wat ‘snacks’. Ik heb op dat punt aardig vertrouwen in mijn gastvrouw.

Mooi moment om nog even te filosoferen over de vrij snelle opeenvolging van de laatste 2 reizen. Ik wil niet dramatisch doen, maar ik vind het toch verstandig bepaalde zaken niet te lang uit te stellen. Het is nog niet ‘bij bosjes’, maar er vallen toch mensen om je heen weg. Of er ontbreekt iets op het gebied van capaciteiten. Mijn eigen wandelactieradius gaat er niet op vooruit en na het bestijgen van trappen om op de tweede etage te komen, is mijn gehijg tot in de verre omstreken hoorbaar. Het is momenteel fysiek allemaal nog behapbaar en zolang dat het geval is, wil ik daarvan profiteren. Bovendien ben ik iemand die noch geestelijk, noch lichamelijk ‘tot het gaatje wil gaan’. Ik ben geen grammofoonplaat…

E.e.a. wil bepaald niet zeggen dat het mij aan levenslust ontbreekt. Ik zou durven stellen: Integendeel! Het vrijwilligerswerk schenkt buitengewoon veel voldoening. Ook humor houdt mij aardig op de been. Ik zie, hoor of beleef dagelijks wel iets wat op mijn lachspieren werkt.

Bij mijn korte ommetje van vandaag was er ergens een wegwerkzaamheid en kon ik dus niet de richting van het verkeersbord volgen. Bij Tom Tom weet ik uit ervaring dat er dan van alles in het werk wordt gesteld mij op het punt van dezelfde onmogelijke afslag terug te brengen. Maar “je mag hier niet rechtsaf en je zoekt het verder maar uit” doet mij (in tweede instantie) bijna schateren. Een alternatief voor “omleiding” en het Duitse ”Umleitung” en pijlen die je weer op het juiste spoor brengen, heb ik nl. niet kunnen ontdekken. Mogelijk heeft er ergens iets in het Grieks gestaan, maar dat is dan niet aan mij besteed. Anderzijds… Geven wij in Broek in Waterland in meerdere talen aan hoe men het best zijn weg vervolgt? Nee, en zo vingen wij, al hollend en waarschuwingsschoten afvurend, stoute mannen, die een fikse geldroof pleegden.

Het is nog niet echt laat en toch heb ik al ruim 0,5 liter (karafje plus 1 glas) van die prima witte wijn op. En zoals min of meer verwacht een schoteltje met flinke stukken kaas en worst. Voldoende groot om mijn ‘eigen’ Old Amsterdam lekker met rust te laten. En ik ga ook niet meer automobilist spelen.

Via SayHi nog geprobeerd de conversatie met de dienstdoende dame in een hogere versnelling te brengen, maar of er aan meer talenkennis, verbetering van het Engels of installatie van SayHi op haar eigen telefoon veel behoefte bestaat, mag worden betwijfeld. Omdat ik ook geen andere gasten zie opduiken (zo die er al zijn) vermoed ik dat het vanavond een vroegertje gaat worden. Via SayHi alvast de vraag ingetikt of ik nog een warme snack kan bestellen. Griekse zit momenteel te bellen. Om het spannend te houden: Of die warme snack gelukt is, horen jullie morgen wel.