Weer matig weer

Amper een handvol volgers heeft opgelet na het aanklikken van “Foto’s”. Daar staat dat er nieuwe foto’s zullen worden toegevoegd, maar dat daar geen apart bericht van komt. ‘Dus’ zie je 25, 28 en 30 keer “bekeken” bij de eerste 3 foto’s en bij de daaropvolgende 7 foto’s is 5 x bekeken de maximum score. Niet iets om mij druk over te maken, maar ik heb vandaag toch wat tijd over. Misschien morgen (onverwacht) ook, want men heeft 2 forse sleuven in de weg gemaakt en mijn hotel (en mijn auto) bevindt zich er precies tussenin. Gaat meevallen zie ik nu. Dimitri is er overheen gekomen, dus zal het mij ook moeten lukken.

Met betrekking tot de trip naar de berg Olympus kan ik melden dat hier een vorm van abortus heeft plaatsgevonden. Tussen wat wolkenflarden door kon ik al van grote afstand zien dat er van onbelemmerd uitzicht op Zeus en consorten weinig sprake zou zijn. Misschien is Zeus niet eens thuis.. Klinkt hardop beter dan geschreven… Hoe dan ook, het leek mij niet zo zinvol om van een flink aantal kilometers dichterbij dezelfde conclusie te moeten trekken. Ik kan wel melden dat er op de top sneeuw was te zien.

In een bui van enthousiasme had ik de route voor morgen al in mijn telefoon gezet. Dit keer op “vastleggen” geklikt en dat had de nodige ijver tot gevolg. Tom Tom stuurde mij richting Olympus, terwijl mijn telefoon mij richting bestemming van morgen kakelde. Toen ik te ver uit de richting kwam, hield mijn telefoon het voor gezien. “Wacht op locatie”, las ik. Boeiend om te constateren dat het apparaat in de buurt van Paralia ‘opeens’ geen enkel probleem meer met ‘locatie’ had. Kom je dichtbij het hotel, dan ontstaat er weer onenigheid tussen de elektronika-jongens.

Van de Moldaviërs kreeg ik de tip om vooral in de buurt van Meteora te gaan kijken. Via internet zie ik dat er zo’n dikke 273.000 foto’s zijn gemaakt, dus die aanbeveling zal wel hout snijden. Het wordt iets om vanuit mijn voorlaatste accommodatie te bezoeken. Dan ben ik toch al redelijk in de buurt.

Een week geleden zat ik al bijna aan de mosselen. Hoewel het nog vrij vroeg is, ga ik toch maar eens kijken wat er behalve cevapcici nog meer te smikkelen valt.

Een paar uur later: Het is Cordon Bleu geworden. Tot slot (voor vandaag) kan ik nog melden dat er hier nu behalve Moldaviërs ook een Brits en een Frans echtpaar zijn neergestreken. Morgen gaat de reis naar Kastoria. Een plaats met een bewogen geschiedenis en een fors meer. Het meer interesseert mij meer dan die geschiedenis.