Bolleboos

Deze titel werd veroorzaakt door het laatste deel van een gesprek wat ik met de plaatselijke medewerker had. Het betreft ene Billy en ik denk dat ik hem als een soort rechterhand van de eigenaar/manager kan beschouwen. Hij is afkomstig uit Roemenië, maar werkt hier al jaren. Voorts is hij van stevige omvang. Ik had hem en zijn baas (Dimitri) al eerder op de dag bezig gezien met het klaarmaken van een stuk strand waar allerlei ligstoelen en parasols op het toeristenseizoen aan het wachten zijn. Als het seizoen eenmaal is begonnen, heeft Billy er ook receptietaken en orderbewaking bij. Toen een toerist bezig was zijn echtgenote als boksbal te gebruiken en het angstige geschreeuw op een onbetamelijk tijdstip niet van de lucht was, werd bolle Billy boos en heeft betreffende toerist ‘buitengezet’. Ik zag dat helemaal voor mij. Na een dik uur conversatie met Billy kan ik met stelligheid beweren dat het hier geen opgewonden standje betreft. Dus de toerist zal het er wel naar gemaakt hebben.

Behalve deze Roemeen vermoed ik heden ook met een Serviër te maken te hebben gehad. Bij het verkennen van het plaatsje Paralia was ik een restaurant gepasseerd met een reclame voor cevapcici. Een gerecht dat mij aan mijn eerste vliegvakantie naar het voormalig Joegoslavië deed denken. Puur op basis van nostalgie daar later naar teruggekeerd. Omdat mijn voorkomen niet typisch Grieks is, werd kleindochter mijn richting uitgestuurd, want ‘opa’ sprak weinig Engels. Kleindochter deed het voortreffelijk en dat heb ik opa via zijn kleindochter dan ook duidelijk gemaakt. Niet veel later kreeg ik (‘for free’) een glaasje van het huis. Dat betrof duidelijk geen ouzo en ik gokte op slivovic. Daar geef ik trouwens de voorkeur aan boven ouzo.

De cevapcici kwam in twee etappes met per etappe 5 flink uit de kluiten gewassen gehaktrolletjes. Ik moest er zelfs een 2^e biertje bij bestellen (vond ik). Of ik niet ook een gratis 2^e glaasje slivovic wenste. Ik heb dat ‘op de lat gezet’ voor morgen, want ik wil hier best nog een keer knabbelen. Ondanks mijn poging tot uitstel, werd ik door opa bij het afrekenen toch min of meer gedwongen er nu nog een te consumeren. Omdat het hotel niet ver was, achtte ik het onwaarschijnlijk tijdens dit korte stukje tegen een alcoholcontrole aan te lopen. Terug bij het hotel kon ik probleemloos nog een flesje Amstel bestellen, want ik zou nergens meer heengaan.

Nu is menigeen natuurlijk razend nieuwsgierig hoe het vandaag met de navigatie ging. Daar kan ik kort over zijn: … Zonder peren dus. Ik was amper het hotel uit of mijn telefoon jammerde al dat het GPS-signaal ‘verloren’ was. Mijn telefoon toegesnauwd dat hij dan maar eens flink moest gaan zoeken. Prompt kreeg ik instructies. Na deze braaf te hebben opgevolgd en volkomen ‘in the middle of nowhere’ was beland, scheidde Google Maps ermee uit. Gelukkig had mijn Tom Tom in de tussentijd een satelliet gevonden, want anders zou ik nu wellicht nog steeds in een rare buitenwijk van Komotini naar de ‘uitgang’ aan het zoeken zijn geweest. Bij terugkomst in NL toch maar eens naar de telefoondokter…

Omdat het zonnetje niet overliep van ijver en de receptionist in Komotini de door mij bedachte omweg via de plaatsen Drama en Serres van weinig toegevoegde waarde achtte, heb ik vandaag heel wat tolpoortjes gepasseerd. Kortom, veel autoweg. Daar mag je (op de meeste stukken) 130 km/u. Bij een tunnel wordt dat tot 80 km/u gereduceerd. Aanwijzingen, die ik redelijk plichtgetrouw volg. Er zijn echter complete Griekse ‘volksstammen’, die zich van borden met snelheidsgeboden en borden met ‘verboden in te halen’ bijzonder weinig aantrekken.

In het kader van achterstallig onderhoud wil ik het nog even hebben over een soort miniatuur kerkjes, die ik op tal van plaatsen langs de kant van de weg zie staan. Dat is lang niet altijd op plekken waar je de auto stil kunt zetten om aldaar even religieus te doen. Het zijn ook geen bouwseltjes om armlastige eekhoorntjes onderdak te bieden, maar waarvoor zijn ze dan wel? Ik zal het eens aan een inboorling vragen.

Het plaatsje Paralia heeft wel iets, maar het is nog niet geheel ontwaakt uit de winterslaap. Ik moet er trouwens niet aan denken hoe het hier in het hoogseizoen is.

Na het inmiddels genoten ontbijt (€.5,-) ga ik straks richting Olympus. Ik moet een beetje opschieten, want volgens Billy is er regen voorspeld.