In Spanje kreeg ik via de zender BVN nog wel door wat er zich in Nederland allemaal afspeelde tijdens mijn afwezigheid. Ik kon zo ook controleren of ik misschien iets had gemist.

Bij dat “missen” dient men de betekenis van “een afslag missen” in gedachten te houden. Niet het “missen van een dierbare”. Mijn favoriete tv-programma bijvoorbeeld. Slecht voorbeeld, want dat heb ik niet. Ik heb wel een favoriete uitwijkzender en die wordt redelijk vaak opgezocht. Ik schakel ernaar over op elk moment dat er weer eens een reclameblok volgt. Vaak dus. Zeer vaak zelfs. Ik luister dan naar oude fragmenten van cabaretvoorstellingen. KPN en aanverwanten zenden dit uit op kanaal 905.

Qua ‘afslag missen’ kan ik de staking van ziekenhuizen noemen. Gemist dus. Maar het schijnt vanaf half maart te gaan spelen, dus mijn eerste staroperatie loopt geen gevaar.

Nu ik inmiddels 1 week retour in de frisheid ben (“kou” vind ik voor deze tijd van het jaar een overdreven woordkeus) heb ik sterk de indruk dat ik nog wel een weekje weg had kunnen blijven. Of een extra maandje…

Maar hier in NL heb je ook een zender met nauwelijks onderbreking voor reclame. Je kan daar af en toe het politiek gewauwel op volgen. Hoe diep kan een mens zinken om zoiets te doen? Ik ben bij het stikstofdebat bijtijds afgehaakt om op deze vraag een gefundeerd antwoord te kunnen geven. Maar ik heb lang genoeg gekeken om mevr. Chr. v.d. Wal een flink hoog rapportcijfer te geven.

Overigens vergroot het volgen van een dergelijk debat de slaapbereidheid aanzienlijk. Er lijken mij Kamerleden te zijn die ook een ander onderwerp prefereren, maar zij hebben kennelijk het kortste lucifertje getrokken en hebben zo “stikstof’ in hun schoot geworpen gekregen.

Na dit slaapmiddel nu even tijd voor opwinding. Men verwacht opnieuw een puinhoop op Schiphol deze zomer. Met name het zware werk met koffers schijnt een probleem te zijn. Het werk wordt niet minder zwaar door het beter te betalen, maar dit soort compensatie schijnt in het algemeen wel te helpen. En dan begint het Roetveeg Pieten, want WIE gaat die extra centjes ophoesten. De een wil niet en de ander kan niet. Of een mengeling van beide.

Dat is voor mij dan even aanleiding voor opwinding. Even? Ja, heel even. Want ik ga kort door de bocht. Airline berekent €.10,-/passagier extra voor kosten gebruik ruim. Nu betaal je tegenwoordig weliswaar voor een koffer in het ruim al bijna net zoveel als voor je stoel, maar of je nu €.40,- of €.50,- per koffer betaalt, is op het complete vakantiebudget de bekende druppel op de gloeiende plaat. Passagiers met uitsluitend handbagage betalen uiteraard niets (extra). OK, natte vinger in de lucht en laat ons eens uitgaan van 100 koffers in een Boeing 737 (op 189 passagiers…). Dat is €.1.000,- voor de heren inladers. In pakweg 30 minuten ‘verdiend’.

Op naar het volgende toestel en weer €.1,000,- kassa? Ach was het maar zo simpel. Dan zouden er nu files met adspirant kofferinladers nabij Schiphol staan. Nee, eerst moet iemand de juiste cijfers verzamelen. Dan een commissie installeren die gaat bekijken welk rekenmodel er gebruikt zal moeten worden. De vakbonden staan intussen met luide keel “Verdubbelen” te roepen. Als vervolgens apart ingehuurde IT-ers met algoritmes hebben lopen stoeien, is van dat tientje al €.9,90 opgesnoept. Tijd voor nieuwe opwinding? Jazeker!

Maar eerst even op adem komen. Bij welk dier is het woord “aandoenlijk” heel erg op zijn plaats. Een ‘pup’ zal nu veel worden geroepen. Ook door mensen die van een biertje houden en pup verwarren met pub. Jong katje zal ook hoog scoren, maar mijn nummer 1 is toch de orang-oetan. Op zender Love Nature wordt regelmatig aangetoond hoe mijn voorkeur is ontstaan.

Zo, nu kan ik wel weer even het woord influencer tikken zonder onpasselijk te worden. Van blog en vlog word ik ook al een beetje niet goed. Dat vind ik bovendien rare woorden. Vlog doet mij denken aan mouches volantes, maar dat kan persoonlijk zijn.

Ik volg (anagram van vlog) geen influencers. Ik zou ook niet eens weten hoe ik dat moet aanpakken. Maar soms dringt zo’n ‘genie’ door tot ‘gewone’ media en mag dan zijn fenomenale inzicht in de dagelijkse dingen aantonen. Emmertje! Er valt niet tegenop te eten… Het meest verontrustende vind ik echter dat deze onzinverkondigers ongehinderd door mogen gaan. Recht op vrije meningsuiting en zo. Maar hoe zit het met “gevaar voor de geestelijke volksgezondheid”? Is het de toekomst van weldenkende mensen om opgesloten te worden door de grote massa in een reservaat voor zelfdenkers? Wordt gedegen wetenschappelijk onderzoek van tafel geveegd met de kreet “de influencer vindt van niet”. Wordt de energieproblematiek opgelost door uit het reservaat ontsnapte zelfdenkers in de verbrandingsovens te stoppen? Nieuwe invulling van biomassa?

Nederland staat hoog op de lijst met ‘rijkste landen’. Da’s mooi! Het aantal miljonairs is de laatste jaren flink toegenomen. Ook mooi. Maar het aantal gezinnen waar het water tot aan de lippen staat is ook toegenomen en dat is minder mooi. Milieuperikelen. Tekort aan huizen. Tekorten op arbeidsmarkt. Energiecrisis. Bij het laatste deel van deze opsomming vraag ik mij af of er verband bestaat met het aantal toegenomen huwelijken…. Zo van: laten we nog maar snel romantisch doen voor het te laat is. Neemt de angst voor de toekomst toe?

Dit is niet bepaald een tekst, die je vooral op sites als Reismee verwacht, maar er zijn meer nogal beschouwelijke artikeltjes in deze serie verschenen. Voor mij was het verheugend te kunnen constateren, dat het aantal lezers groter was dan het aantal namen op de mailinglijst.

Speciaal voor deze extra lezers: Wie ook in de al dan niet nabije toekomst van deze beschouwingen kennis wenst te nemen, kan dat doen door hier rechts het e-mailadres achter te laten. Dan kom je ook op de andere mailinglijst (onder BCC; net als alle anderen)