.Wie hier vandaag via zonneschijn zijn huidskleur een donkerder tint wenst te geven, dient over de nodige lenigheid te beschikken, want slechts een miezerig straaltje weet hier en daar door het wolkendek heen te prikken. Ik ga mij, net als gisteren, dus voorlopig nog niet richting zwembad begeven en ook het balkon zal zich vandaag zonder mij moeten vermaken.

De diverse wielrenners (wat een achterlijke benaming is dat eigenlijk: wiel renners; ik denk dan meer aan hoepelen…) hebben vandaag echter slechts bescheiden tussensprints nodig om van het ene droge gebied naar het andere te versnellen. Morgen zal men steviger aan de bak moeten. Neerslag 9,1 mm tegen 1,5 mm vandaag. Reden genoeg voor de lieden van Weeronline.nl voor morgen 3 druppels onder het wolkje te tekenen.

Overigens lijkt het aantal fietsers – het zijn zeker niet allemaal wielrenners – zich per dag uit te breiden. Ik lijk ook steeds meer Vlaams te horen.

Nu het vandaag qua belevenissen geen topdag dreigt te worden (positief voor mijn boekje, slecht voor het verslag), kan ik eens filosoferen over de relatie tussen het gemiddeld gewicht van de eetzaalgasten en de hoeveelheid voedsel (in kilo’s), die wordt klaargezet. Zijn daarbij seizoensinvloeden te bespeuren? Geeft het percentage wielrenners iets om als hotelier over na te denken (tijdelijk porties uitserveren en geen zelfbediening via buffetvorm…)? En hoe komt men dan aan het gemiddeld gewicht van de gasten? Wordt daarnaar gevraagd bij het inchecken? Of gaat men t.z.t. zelfs verder en wordt met het gewicht bij de offerte al rekening gehouden. Ik meen dat Ryanair eens heeft overwogen de vliegtarieven mede afhankelijk te laten zijn van het gewicht van de passagier. Als dat door was gegaan, zou ik misschien een dieet van met helium gevulde ballonnen hebben gevolgd om Ryanair vervolgens geld toe te vragen als ik meevloog. Helaas weet niet alleen volger Jan (ex leraar natuurkunde) dat deze redenering niet klopt.

Belevenis: Ik heb even op het balkon gestaan en heb naar de zee gekeken. Leek mij wat woester tekeer gaan dan op andere dagen en ik vond op de een of andere manier dat hij meer ‘lawaai’ maakte. Maar wie de Noordzee kent, vindt de golfslag hier vergelijkbaar met die van een gemiddeld binnenbad. Nog een belevenis. Het kan niet op. Deze speelt rond het ontbijt. De margarine zit hier in uiterst hinderlijke kuipjes. Het hinderlijke zit ‘m in het feit dat je die krengen niet open kunt krijgen. De voor het eenvoudiger openen speciaal bedachte lipjes zitten hier stijf tegen de rest van de verpakking aan. Ik vind dat zij zich moeten schamen en heb die dingen dus maar schaamlipjes genoemd. Normaal gesproken had ik mij over een dergelijke onvolkomenheid geen moment druk gemaakt. Breekmesje uit de borstzak en klaar is Kees Frank. Voor noodgevallen heb ik nog een mini Zwitsers zakmesje. Mijn pink is groter, maar zo’n boterkuipje kan ik ermee te lijf. Vandaag trouwens uitgeweken naar veganistische margarine. Ik zag dat aan die kuipjes veel betere lipjes zitten. Of ik, door voortaan mijn bammetje met veganistische margarine te besmeren, mijn wandelactieradius ga verhogen lijkt mij echter nog maar de vraag.

Via kanaal DW (volgens mij is dat Deutsche Welle, maar er wordt Engels gesproken) naar reportages uit Turkije zitten kijken. Lijkt een zeer fors drama te gaan worden. Dat is het nu in feite al. Maar mag ik toch even een pijnlijke opmerking plaatsen??? Van Erdogan waarschijnlijk niet, maar ik observeer slechts. Zowel qua infrastructuur (men kan de rampgebieden moeilijk bereiken) als wat de aardbevingsbestendigheid betreft, zijn er knap veel kritische kanttekeningen gemaakt.

Op dezelfde zender zag ik ook al iets over de ‘bijdrage’ van de rijkste 1% aan de opwarming van de aarde. Die zou groter zijn dan de bijdrage van de armste 50%. Daarbij laten ‘ze’ dan ook het commentaar horen van iemand die met zijn privéjet van Frankfurt naar Wilhelmshafen vliegt. Kostelijk (als het eigenlijk niet zo triest is). Maar heb ik zelf wel recht van spreken (schrijven)? Ik vlieg immers ook met zekere regelmaat, al is dat dan niet met een privéjet. En ik rij met mijn eigen auto in mijn eentje naar de Eifel. Hoe boeiend zelfreflectie ook kan zijn, de kans dat ik daardoor schuldbewust de terugreis nu lopend ga volbrengen is niet alleen verwaarloosbaar. Hij is gewoon nihil. Erdogan ook weer blij.

Normaliter zou ik rond deze tijd mijn carajillo al lang hebben gehad. Zo zie je maar wat voor een invloed natuurrampen hebben. Ik ga e.e.a. nu direct herstellen. Ik zal ook even controleren of het darten vandaag is ingewisseld voor een cursus wanten breien. Tot zo.

Geen bingo en ook geen breien. Maar mijn buik is lekker opgewarmd. In de bar zag ik (toevallig) een aankondiging. Morgen moet ik vroeg douchen, of koud, of helemaal niet. Men gaat iets met het onderhoud van het water doen. Waarschijnlijk niet met het water zelf, maar met de leidingen en zo.

Al met al belooft het morgen dus een waterige dag te worden, Zowel binnen als buiten het hotel.