Eigenlijk is dit een mooi tijdstip voor een carajillo, maar ik wil jullie eerst even GEK maken. Zojuist vanaf mijn balkon de kamer binnen gevlucht, want daar in het zonnetje werd het mij even te heet. Risico van echt verbranden is er niet, want over niet al te lange tijd verdwijnt de zon om de hoek. Dan moet ik voor verder bakken en braden richting zwembad.

Alvorens die kant op te gaan, of een carajillo te scoren, dien ik mijn vermomming als walrus af te leggen. Gisteravond had ik na het neus snuiten ‘opeens’ een bebloede zakdoek. Mijn neus was weer ongesteld. Dat heb ik een aantal maanden terug ook al eens gehad. Met vooruitziende blik heb ik zelfs wat watten ingepakt. Zig zag, want wattenschijfjes en vooral wattenstaafjes zijn minder geschikt voor in je neus. Ik behielp mij nu even met wat wc-papier en ik heb nu dus ik iets weg van een walrus.

Mijn eerste bloedneus periode was van zeer korte duur en is vanzelf overgegaan. Vermoedelijk zal ik deze nieuwe aanval van falend ‘weet ik veel’ ook wel overleven.

Toch maar een watje gepakt. Dat valt niet echt op. Bovendien slechts één neusgat beteugeld en dat is niet des walrus’.

In de bar was net een wagonlading nieuwe gasten elkaar allerlei leuks aan het vertellen. En dat deden ze – net zoals Fransen dat doen - allemaal tegelijk. Mijn bestelling met gebarentaal doorgegeven, want geluidstechnisch zou het een probleem zijn geworden. Met Portugezen ook eens zoiets meegemaakt. Ik meende toen beland te zijn bij een congres voor stofzuigers, want die Portugezen hebben nogal wat bzzzz bzzz klanken. Ook veel “i” in combinatie met “ao” en dan denk ik weer meer aan een kattententoonstelling.

Deze middag deels nabij het zwembad doorgebracht. Ik meende daarin regelmatig iets te zien bewegen. Heeft men voor het onderhoud een gedresseerde zeeschildpad, of is het een variant van zo’n stofzuiger, die zelf op avontuur gaat en bij pech onder de bank blijft steken? Ik heb het niet van dichtbij bekeken, want dan had ik te water gemoeten, maar ik denk nu meer aan een vast afzuig- of verversingspunt. Het werkt in ieder geval, want het ziet er allemaal brandschoon uit.

De Zwitserse vlag is inmiddels gestreken, al is er nog geen nieuw exemplaar. Maar wat mij betreft is alles beter dan zo’n schandelijk vod handhaven. De betreffende receptioniste heeft dus toch netjes haar werk gedaan. Of er heeft een roedel Zwitsers ter plaatse om omboeking gesmeekt.

In zijn algemeenheid proef ik hier onder het personeel een prima sfeer. Wij zijn hier een soort vriendenclub, vertrouwde de bardame van dienst mij gisteren toe. Zij kwam hier 17 jaar geleden naartoe. Dat zal in de buurt van haar halve leven zijn.

Iemand die graag een halve meter diep in kussens wegzakt en een soort livreier nodig heeft om daar weer uit overeind te komen, zal zich hier niet op zijn plaats voelen. Er wordt ook niet elke dag ‘goudvis’ of een ander elitair gerecht bereid, maar er heerst hier een prima sfeer en ik blijf het hier naar mijn zin houden.

Foto Happy Hour aan serie toegevoegd