Inmiddels mijn tweede ontbijtbuffet achter de rug. Behalve roerei met spek ook een warm gemaakte plak gekookte ham verorberd. Gezond (?) een bakje yoghurt en (voor op de kamer) een banaan. Redelijke koffie en ook de jus is OK. Of de schoonmaakploeg met cameratoezicht werkt, weet ik niet, maar bij terugkeer op de kamer was er gepoetst en was mijn bed opgemaakt.

Net als in meerdere moderne hotels het geval is, is de kamersleutel een dunne plastic kaart, die tevens gebruikt moet worden als een soort hoofdschakelaar voor elektriciteit. Zo ontdekte ik dat de schoonmaakploeg de tv had uitgezet. Of misschien was het toestel gewoon ‘moe’, omdat het de halve nacht beelden van de Australia Open had getoond. Op dit moment wordt de partij van Djokovic uitgezonden. Gaat via een Duitstalige versie van Eurosport. De ingeschakelde commentatoren doen mij vermoeden dat hun salariëring is gebaseerd op het aantal uitgesproken woorden. Ik denk er nu over straks even te relaxen bij een kippenhok waar net een vos voorbijkomt. Ik hoor zojuist de tussenstand en ik zal spoedig verlost zijn van de heren Vers en Bont. Beiden hebben de voornaam Kakel.

Hoewel ik al meermaals op het balkon ben geweest (de deur staat nu braaf open) zie ik nu pas dat er daar een soort bloembak is. Van hetgeen daarin groeit en bloeit, ga ik geen foto maken, want dat zou aanleiding geven aan mijn geestelijke gezondheid te twijfelen. Eén min of meer mislukte cactus en dat is het dan wel. Zelfs Ineke met haar ‘groene vingers’ zou hier weinig eer aan hebben weten te behalen. Gelukkig ben ik hier niet om naar mislukte bloeiseltjes te turen.

De kamer is voorzien van een koelkastje. Helaas zonder vriesvak, dus mijn vormpje om ijsklonten mee te maken, gaat onverrichter zake retour Almere. Als ik het goed heb gezien, is er vanaf heden een supermarktje geopend en daar zou men ook ijsklontjes verkopen. Als zij mij dan bovendien aan een nette fles whisky kunnen helpen, zou ik daar ’vaste klant’ kunnen worden. Een glas in de bar van het hotel komt op iets van €.5,- en dat beïnvloedt mijn dorst in negatieve zin.

Vandaag ook maar eens gekeken wat de lounge “Las Palmeras” impliceert. Er staat een schaakstuk bij afgebeeld, maar dat heeft niet tot een stormloop van denksporters geleid. Vervolgens even gekeken hoe druk het bij het zwembad was. Rap klaar met tellen (1). Dat zal zomers op het strand een ander verhaal zijn. Als alle omliggende gebouwen (hotels en appartementen) hun gasten ‘uitspuwen’, zijn daar vermoedelijk alleen nog staanplaatsen beschikbaar. Terwijl ik, gezeten op een bank aan de promenade, deze overweging aan het maken was, waren 2 dames bezig een foto te maken bij de manshoge letters CALPE, met die stevige rots op de achtergrond. “Misschien kan die meneer een foto van ons tweeën maken”, hoorde ik één van de dames in verstaanbaar Vlaams zeggen. Ik reageerde alert met “Geen probleem” en dat was dus even schrikken voor deze zuiderburen. Zij werden onverwachts verstaan…

Retour richting hotel. Daarbij onderweg geconstateerd dat het supermarktje niet open was. Dat kon echter ook aan het tijdstip van de dag liggen. Bij het hotelzwembad was ik even later nog sneller klaar met gasten tellen (0). Las Palmeras was ook nog compleet leeg, maar is wellicht goed bezet als er bingo is. Nu heb ik via mijn vrijwilligerswerk bij bingo al een kerstmuts gewonnen en je moet het noodlot niet tarten. Voor je het weet, win je hier ook iets volmaakt onzinnigs en dat dien je dan beleefdheidshalve nog mee naar huis te nemen ook.

Via reacties op Reismee tal van aansporingen ontvangen om vooral te genieten. Ik kan een ieder verzekeren dat ik mijn stinkende best doe. Het helpt daarbij dat ik de kunst van tevreden zijn en relativeren redelijk geperfectioneerd heb. Dat is één van de redenen om te proberen een boek(je) te schrijven. Al was het maar als tegenwicht, want van de meeste influencers krijg ik toch iets wat vergelijkbaar is met de vooral bij vrouwen bekende ‘opvliegers’. Influencers zijn m.i. niet de enigen, die de meest verderfelijke onzin uitkramen. O.a. FvD-politici lijken mij flink met dit enge virus besmet. Maar er is geen enkele wet en geen enkele verordening, die ons voorschrijft naar dit soort kletsmajoors te luisteren. Er is ooit door een slimmerik de afstandsbediening uitgevonden. Gewoon gebruiken dat ding.

Nu moet ik oppassen dat ik dit reisverslag en mijn nog te schrijven boekje niet door elkaar hussel. Anderzijds is doorgeven hoe weinig mensen gebruik maken van Las Palmeras en welke groenten ik vandaag weer eens niet ga opscheppen niet bepaald een reden om verlangend naar mijn volgende verslag uit te kijken. Voor nu zal men het hiermee even moeten doen.