Mijn bezoek aan de show donderdagavond was van korte duur. Geen show die avond. Er was pas vrijdag iets. “Iets” omschrijft het gebodene vrij aardig, want toen ik vrijdag een tweede poging waagde (mede) de rol van publiek spelen op mij te nemen, was daar een eenzame pianist met een handvol toehoorders.

Voor zover ik dat kan beoordelen, betrof het zeker geen waardeloze pianist en hij had iets zwevends in zijn spel. Niet onaardig, maar ik had graag mijn bed bij de hand gehad, want wegdommelen leek mij niet irreëel.

Dat had ik van de route overdag eigenlijk ook een beetje zo ingeschat, maar dat viel mee. Anderzijds begint het bekijken van badplaatsjes, die allemaal op elkaar lijken mij toch wat de strot uit te komen. Zij hanteren allemaal knap hinderlijke verkeerscirculatieplannen, waardoor je steeds de verkeerde kant wordt opgestuurd.

Niettemin een flink stel fraaie plekjes weten te ontdekken. Zelfs ergens vrij uitgebreid uitgestapt en wat rondgescharreld. Dankzij een oplettende Spanjaard ben ik nu nog steeds in het bezit van mijn smartphone… (was uit zijn hoesje ontsnapt. De smartphone, niet de Spanjaard)

Ander puntje van zorg. Mijn inschattingsvermogen van de leeftijd van iemand toont al jaren een neerwaartse spiraal. Toen gisteravond een in mijn optiek vrij jong stel neerstreek aan het tafeltje naast mij, kon ik mijn nieuwsgierigheid even niet bedwingen en vroeg of het een beetje beviel om in een bejaardenhuis vakantie te vieren. Toen de man mij wat verbouwereerd aankeek, lichtte ik toe dat de gemiddelde leeftijd hier toch zo’n beetje het dubbele van hun leeftijd was. Daarbij mijzelf oriënterend op de vrouw. De man wees mij op de onwaarschijnlijkheid van mijn bewering door te verklappen dat hij 57 jaar oud was. Partner zou inderdaad een stuk jonger zijn. Door deze ontboezeming over zijn leeftijd moest ik aan onze kat Snuitje denken. Die zag er op haar 18^e levensjaar nog zo goed als nieuw uit. Haar belangrijkste bezigheid was tevreden voor zich uit kijken. Niets gebruikt, dus nergens slijtage…

Verder nog iets boeiends te melden. Amper. Ik krijg de indruk dat de gemiddelde verblijfsduur in dit hotel niet echt hoog is. E.e.a. wordt echter positief beïnvloed door een Duitser, die hier al 3 maanden vertoeft. Hij amuseert zich door dagelijks nieuwe limonade en nieuw bier te halen. Een echte positivo, want als hij mij dit vertelt, kijkt hij er echt heel blij bij.

Zelf ook met de gedachte gespeeld verschillende hotels, verspreid over het eiland, te boeken. Maar zo groot is Mallorca nu ook weer niet. Bij het kandidaat-hotel in Cala Millor (oostkust) ben ik langs geweest. Als je vandaar naar het centrum moet wandelen, beveel ik aan om diverse noodrantsoenen mee te nemen. Men begint hier met “naast elkaar” te bouwen. Net zo lang tot het strand op is. Dan pas gaat men iets verder landinwaarts aan de slag.

Nog een volmaakt oninteressante en overbodige observatie. Het hotelpersoneel draagt naamkaartjes. Op zich niets mis mee, maar met de uitvoering heb ik wat meer moeite. Ik lees de naam van het hotel. Maar die info verbaast mij niet. Om de naam van de medewerker/ster aan de weet te komen, moet je erg goede ogen hebben, of wat dichterbij komen. Bij de heren niet zo’n punt, maar ingespannen naar een damesborst turen vind ik niet zo’n strak plan. Althans niet in een eetzaal.

Voor vandaag heb ik een klein stukje herhaling gepland. Inderdaad, in het westen in de bergen. Het weer oogt (nu nog) vrij somber, maar door op mijn hotelkamer te blijven plakken, wordt het er niet beter op.

Door vlijtig te gaan sturen ook niet, zo is inmiddels gebleken, want een echt stralende dag is het niet geworden. Paar kiekjes van camera’s naar laptop overgezet.

Het nichtje van Ineke wil van een foto weten waar die is genomen. Met Google Maps zo’n beetje de complete kust met alle ‘miradors’ afgewerkt om het antwoord te vinden. En de bestandsinfo geeft 2 verschillende tijden voor deze opname. Dat maakte de zaak er niet eenvoudiger op. Gekozen voor het vroege tijdstip en de 2 stekken nogmaals bezocht die volgens mij in aanmerking kwamen. De tweede poging was een correcte bingo. En dat allemaal zonder de App “waar was je gisteren om ?? uur”.

Overigens bleek het wrak van de maand daar niet langer aanwezig. En ik denk te weten hoe dat komt. Kijk maar eens naar de ezel op de foto van heden.