Dat was ik vandaag. Een flink deel van de dag. Men zou kunnen vermoeden dat ik heden dus ‘in mijn nopjes’ was. Dat kan ik bevestigen noch ontkennen, want ik heb geen idee waar mijn nopjes zich bevinden.

Ik was letterlijk in de wolken. Die hingen laag, of ik reed een knap eind boven de zeespiegel. Of een combinatie van deze 2 factoren. Ruitenwissers moesten soms ook aan de bak.

Daarmee wordt waarschijnlijk ook verklaard waarom het in de binnenlanden van dit eiland redelijk groen is. Zeker in verhouding tot Lanzarote. Zoals ik destijds al eens heb geschreven, dienen de liefhebbers van groen daar toch echt een kikker te huren.

Nu is het genieten van vergezichten knap lastig als je omhuld bent door waterdamp. Gelukkig was er af en toe een opklaring en kon ik mij in opperste verbazing afvragen waarom sommige mensen wonen waar ze wonen. Mensenschuw? Bang voor burenruzie? Haters van kabel-tv? Ooit eens mot gehad met de Spaanse KPN Post? Ik ben ook niet bepaald mal van dichtbevolkte wereldsteden, maar hier tref je soms een ander uiterste aan.

Iets voorbij het centrum van het eiland werd het zicht beter. Het stoppen bij een mirador (uitzichtpunt) had weer zin, hoewel het bij sommige exemplaren weinig mira was en vooral veel “dor”.

Opvallend zijn de enorme bougainvilles, die je hier ook zomaar los in het wild aantreft. Strelitzias zijn er ook nog steeds in voldoende mate. Geldt ook voor oleanders. Ergens onderweg bij een parkeerterrein zag ik een mij onbekende vogelsoort. Daar zijn er erg veel van, maar omdat ik deze fladderaar op Gran Canaria aantrof, heb ik het beestje dus een kanarievogel genoemd. Wat ie dus niet was.

Omdat in het appartement een glas was gesneuveld dacht ik op het laatste stukje naar ‘huis’ nog even bij Carrefour langs te gaan en daar een vervangend exemplaar te kopen. Heel veel glazen gezien, maar welke uitvoering ik precies moest hebben…. Geen idee. Ik leg wel wat muntjes naast het kapotte glas.

Afgezien van de reisdag op woensdag is het in feite morgen al weer mijn laatste dag. Na de enorm heerlijke entrecote van zaterdag was ik gisteren voorzichtiger en bestelde een vissoep. Die stond voor €.4,95 op de kaart, dus je zou een klein kommetje verwachten. Niet dus. Je krijgt een ‘grote-mensen-bord’ en rijkelijk gevuld. In een vlaag van gezondheidsverbijstering heb ik daarnaast nog een salade van het huis besteld. Maar dan wel een om mee te nemen. Een kleine 24 uur later ben ik er pas aan toegekomen om te kijken wat ik precies heb meegekregen. Dat wordt dus de laatste 2 dagen heerlijk gezond smullen. Ik zou willen dat deze uitbater volgende week al een dependance in Almere opent. Ben ik per week minstens 1 dag klant.

Naast het wegwerken van deze salade, dien ik ook een schema op te stellen voor de diverse sapjes. Die grote flessen Tropical bevatten dus geen 50 cl, maar 75 cl. Dat scheelt een hoop gewandel richting koelkast. Voor het geval zo’n grote fles mij wat overmoedig zou lijken, had ik ook een serie ‘ukkies’. Ter aanvulling had ik in de supermarkt zo’n in plastic gehuld zestal teruggebracht tot een drietal. Daar was de jongeman achter de kassa het niet mee eens. Of ik die andere drie flesjes ook maar even wilde halen. Voorts heb ik nog bijna 2 liter mineraalwater en een flinke slok cola. Als ik met al dat vocht ergens over een boulevard zou gaan lopen, denken de mensen door mijn geklots dat het vloed wordt.

Ik heb geen idee of al die lege flessen statiegeld opleveren, maar zo ja, dan gaat degene die het appartement komt schoonmaken een juichkreetje slaken. Heerlijk toch om wat vreugde onder de mensen te brengen.

In mijn salade van het huis blijken ferme hoeveelheden grote garnalen aanwezig.  Hoe moet het nu met mijn chorizo, mijn ham en niet te vergeten mijn J&B.???? Ook een nadeel van alleen reizen. Je kan niemand anders de schuld geven van dit soort problemen. Dit betekent overigens niet dat jullie als lezer nu in bitter geschrei uit moeten barsten. Ik red mij wel.