“Verlaag” is een anagram van “Algarve” en vandaag (14/12) houd ik mij met dit soort trivia bezig. Het is weliswaar droog, maar het is knap grijs en grauw en dan vind ik het niet aanlokkelijk om een eind de provincie in te sturen. Ook nog eens beter voor het milieu. Men begrijpt dat dit een saai verslag gaat worden. Dat krijg je als je op een dag geen zin hebt om zinnige dingen te doen. Zelfs de lust tot het doen van onzinnige dingen is afwezig.

Kamermeisjes denken er vermoedelijk vandaag ook zo over. Wij maken elke dag meneer zijn bed op, maar elke nacht opnieuw wordt er een rommeltje van gemaakt. Misschien dat ze daarom vandaag niet zijn geweest. Of ze vinden dat ik zo weinig vies maak, dat het de moeite niet loont.

Op een tafel, niet ver van de receptie, zag ik een boek over Portimão liggen en toen ik daarin even bladerde, herkende ik de accommodatie waarin ik nu vertoef. Die foto heb ik inmiddels zelf ook gemaakt en op Reismee gezet. Drukke dag dus toch nog. Het eerste boek heb ik inmiddels uit en er is een start gemaakt met boek twee. Daartoe ook het comfort van de ligstoelen bij het zwembad uitgetest. Vond ik maar matig. Is waarschijnlijk op Portugese maten afgesteld. Hier wonen nog veel mensen die tegen mij opkijken. Althans letterlijk. En dat terwijl ik al iets gekrompen ben…

Dat het vandaag een wat rommelig dagje zou worden, werd bij het ontbijten al duidelijk. Afgezien van zo’n plakje cake begon ik namelijk met fruit… Schijfje meloen en een abrikoos. Bij de abrikoos denk ik aan Delmonte. OK, daarnaast toch nog braaf mijn broodje opgepeuzeld, maar het geheel afgesloten met een bekertje yoghurt. Als ik niet uitkijk ga ik straks nog meer gezonde dingen doen en dan wordt het in Nederland weer een moeizame omschakeling.

Ik ben vrij laat aan dit verslag begonnen, maar toch nog niet laat genoeg, want nu wordt de kamer (studio) toch nog gereinigd. Eén kamermeisje slechts. Misschien vanwege het weekeind en drukkere bezetting…

De rest van Portugal zit nu (15.45 uur) waarschijnlijk aan tafel, of is aan het uitbuiken. Als je tussen 12 en 15 uur geen enkele auto bij een restaurant ziet staan, is die tent gesloten, of de kok is ziek (of een prutser). Bij het merendeel van de restaurants is het vinden van een parkeerplaats geen eenvoudige opgave.

Na uitvoerige afweging besloten voor vanavond het restaurant op loopafstand met een tweede bezoek te vereren. Ik was de enige gast, maar over de bezetting tijdens lunchtijd was men niet ontevreden. Na het eten nog even de verkeerde kant op gelopen, want daar was ook nog ‘iets’. Twee keer zelfs. En ook daar kon de inwendige mens worden vertroeteld. Met het tellen van klanten was je er echter ook rap klaar.

15/12

Gisteren waarschijnlijk op een verkeerde knop van de afstandsbediening gedrukt. Ik krijg nu nog maar een fractie van de zenders die ik eerst ontving. Toch kan ik al in alle vroegte naar afleveringen van Hawaii 5 0 kijken. Goed voor mijn studie in Portugese ondertiteling.

Dame van de ontbijtzaal vandaag eens lief aangekeken en gevraagd of ik koffie zou kunnen krijgen uit de machine achter de bar i.p.v. uit dat apparaatje in de ontbijtzaal. Werd geregeld en dat maakte het ontbijt er een stuk aangenamer op. Als alternatief voor gewone corn flakes of müssli is er hier ook iets wat ik vind lijken op schillen van een stuk chocolade. Blijft redelijk braaf op de melk drijven. Vandaag dus geen fruithapje… Bij receptie over mijn afstandsbediening een balletje opgegooid. Receptionist houdt zijn telefoon bij mijn exemplaar en weet mij te vertellen dat de batterijen nog goed zijn. Men begrijpt wel dat ik – na van stomme verbazing hersteld te zijn – mij nu onmiddellijk ga oriënteren op de aanschaf van zo’n moderne telefoon. Dat ik ooit zonder telefoon/batterijchecker heb kunnen leven…

Toch ga ik eerst mijn eigen zogenaamde smart phone nog een kans geven. Als daar Google Maps op kan worden gezet, wil ik voor dat ding misschien wel een bundel aanschaffen en hem dus van zijn pre paid status verlossen. Geen idee of zoiets tijdelijk (gedurende een vakantie) kan, maar dat valt te informeren. Kom ik toch nog in de 21^e eeuw terecht. Met het risico dat ik straks uit alle windrichtingen aanbevelingen krijg van aps die ik toch echt op mijn telefoon MOET hebben. Heb ik straks opeens geen tijd meer om naar andere mensen te kijken, die met hun ogen/aandacht aan hun mobieltjes vastgenageld zitten. Ik heb mij in de trein wel eens afgevraagd of die lieden ook een ap hebben, die waarschuwt wanneer zij uit moeten stappen…

Gisteren uit verveling wat met vliegtarieven en de prijzen voor onderdak zitten stoeien. Ik kwam op een bepaald moment uit op €.447,- voor een retourtje Larnaca (Cyprus) inclusief accommodatie voor 10 nachten. Vertrek op 27 februari. Lijkt mij spotgoedkoop, maar ik kan toch echt niet overal maar naartoe reizen omdat het spotgoedkoop is. Zo kan ik in maart voor €.71,- heen en terug naar Lissabon… Wie niet van vroeg opstaan houdt en toch naar Gran Canaria wil, kan een akelig lange reis met overstappen overwegen, maar ook een retourtje Amsterdam Malaga combineren met een retourtje Malaga Las Palmas en één of meer nachten in of nabij Malaga in het reisplan opnemen. Dat overnachten kost natuurlijk extra, maar voor de vluchten ben je zelfs een fractie goedkoper uit dan een rechtstreekse vlucht met Transavia. (Speelt eind februari).

Inmiddels is een door de receptionist gewaarschuwde teenager (of jonge twen) verschenen om mijn tv weer alle beschikbare kanalen te laten vertonen. Soort reset-procedure nam weliswaar enige tijd in beslag, maar gaf het gewenste resultaat. Mooi op tijd klaar om (een herhaling van) eredivisiewedstrijden te bekijken. Het missen van deze beelden zou geen zondvloed aan tranen hebben opgeleverd, maar nu het buiten opnieuw grauw tot zeer grauw is, is het in ieder geval kleurrijker.

Waarom kijk je naar Studio Sport? Omdat het kleurrijker is dan uit het raam kijken. Niet bepaald een alledaags antwoord op deze vraag.

Gisteren geconstateerd dat het ondanks minder weer typisch weekeind is. Parkeerplaatsen aanzienlijk vaker bezet. Blijkbaar trekken Portugezen er met het weekeind op uit. Misschien specifiek de Portugezen die in huizen wonen, waarvan ik vermoed dat een beetje kabouter er zijn hoofd aan het plafond dan wel dak stoot. Gezien de staat van onderhoud moeten zij bewoond worden. Soms zag ik er straten vol van. De bewoners gaan gebukt door het leven, of zij zijn inderdaad erg klein.

Gisteren het huurkoetsje slechts enkele kilometers laten werken voor zijn geld. Vandaag amper meer. Hoe verder ik naar het Westen reed, hoe harder het begon te regenen. Op de een of andere manier vind ik dat sinaasappelbomen in de regen een uiterst trieste aanblik geven. Vrolijke appeltjes van oranje met een betraand gezicht…

Op terugweg bij Lidl nog wat sabbelwaar gekocht. Karamel toffees bijvoorbeeld. Geen idee waar ik die in NL moet kopen. Bij de spaarzame artikelen waarvan ik de prijs weet, constateer ik soms dat deze hier hoger liggen dan in NL. Voorts is de Trinca Bolotas (de mij geadviseerde wijn voor thuisgebruik) bij Lidl net zo duur/goedkoop is als bij Intermarche.

Bij het bekijken van de sportuitzending via BVN hoorde ik dat het voor Ajax niet alleen qua Champions League een vervelende periode is geweest, maar dat zij thuis ook billenkoek hebben gekregen van Willem II. Voor de al wat ouderen onder ons: Ajax was de sigaar…

Als gediplomeerd treiteraar wil je zoiets natuurlijk bij een Ajax-fan even inpeperen. Krijg je het mailtje ‘geweigerd’ retour. “Sender IP reverse lookup rejected“ staat er. Helpt niet. Beoogd ontvanger krijgt het nu via zijn echtgenote voorgeschoteld. ?

Toch nog een flink verhaal over 1,5 dag niks doen… Ik ga nu een begin maken met een gedetailleerd verslag van mijn ervaringen met A Autorent. In NL ga ik op zoek naar een voormalig krantenbezorger van Portugese origine, die vlakbij woonde, om de tekst ook in het Portugees te verkrijgen. En dat geheel (Engels + Portugees) wil ik aan zoveel mogelijk hotels mailen. Haatdragend? Dat is niet het juiste woord. Ik vind wel dat de wereld een aanzienlijk stuk leefbaarder zou zijn als horken, zoals bij A Autorent het leven dusdanig zuur wordt gemaakt, dat zij vertwijfeld om hun moeder gaan roepen. Wishful thinking? Absoluut, maar niet geschoten is altijd mis en de gedachte dat er toch één of twee hotels zijn, die voortaan de voorkeur geven aan een andere verhuurder, maakt mij best een beetje blij.?