Eigenlijk had ik mij voorgenomen 4 uur vliegen zo’n beetje als maximum aan te houden. Madeira, Canarische Eilanden en Cyprus zijn dus nog OK. Met een beetje smokkelen de Azoren ook nog.

Toch ga ik nu ruim 6 uur bungelen. Tegen de tijd dat Reismee de plaatsing meldt van dit ‘verhaal’ (’t is meer een voorbeschouwing), ben ik bijna onderweg naar Dubai!

Een ieder die ik al eerder van dit plan in kennis stelde, vroeg mij vol verbazing “Waarom, wat ga je daar doen?” Het curieuze is, dat ik op deel 1 van deze vraag geen antwoord weet en op deel 2 slechts uiterst beperkt.

Toch nog even iets over “waarom”. Ik had wel vage plannen om mij voor beperkte tijd even aan te sluiten bij vakantievierende familie uit de USA. Die zouden naar Europa komen. Of het Spanje, Italië, of Kroatië zou worden, was mij niet voor 100% duidelijk en ook de precieze data lagen nog niet vast. Maar de diverse bestemmingen waren allemaal redelijk betaalbaar te bevliegen. Later kwam er ook nog eens de vakantiebestemming van dochter Linda bij.

Helaas bleken tegen de tijd, dat ik precies wist wie waar op welk moment zou zijn, de eerder opgezochte vliegtarieven niet meer te gelden. Die waren in de tussentijd verdubbeld of verdrievoudigd. Omdat ik toch met Skyscanner aan het stoeien was, een beetje balorig naar alternatieven zitten kijken. Hoe ik daarbij op Dubai ben gekomen, weet ik niet meer. Misschien wel per ongeluk door het foutief intypen van een luchthavencode…?

Nu heb ik al heel lang geleden bewonderend kennis genomen van de vooruitziende blik en de daaraan gekoppelde aanpak van deze oliestaat. “Olie zal eens opraken”, zo werd geredeneerd en er is voortvarend ingezet op o.a. verkeer en toerisme. Emirates, de luchtvaartmaatschappij uit Dubai, is in 1985 door de regering van de VAE opgericht en is de maatschappij met de meeste vliegtuigen van het type Airbus A 380 (112). Krijg ik op de terugvlucht mee te maken. Vlucht heen gaat per Boeing 777. Van dat type vliegtuig heeft men er 135. (KLM 29). De luchthaven is qua internationale passagiers nu de grootste ter wereld en heeft Londen Heathrow van de eerste plaats verdrongen.

Ik lees dat de politie er over enkele Ferrari’s en Lamborghini’s beschikt. Door even snel een kleine verkeersovertreding te begaan maak je dus kans zo’n bolide eens van heel dichtbij te bekijken. Er zijn ruim 93.000 hotelkamers in Dubai. Maar als ik mij ga vervelen, dan wil dat nog niet zeggen dat ik dat na ga tellen. Voorts krijg ik de indruk dat ik niet veel met Emirati te maken zal krijgen. Normaal werk wordt vooral uitgevoerd door import. India, Pakistan en Bangladesh schijnen hofleverancier te zijn, maar ook uit Afrika worden werklui gehaald.

Hoewel ik bij Arabieren vooral het tweede deel van de naam van deze bevolkingsgroep waardeer, zijn bieren hier moeizaam verkrijgbaar. Voor een biertje in een hotel of restaurant mag je toch al snel rekenen op €.6,-. Bij dat soort prijzen zal het wat mij betreft geen dolle boel worden.

Voor het “wat ga je daar doen” heb ik mijzelf op een gidsje getrakteerd. Zit ook een plattegrondje bij en dat scheelt eventueel weer het huren van zo’n navigatieding bij de Hertzen  en Avissen van deze wereld. Ik ben wel van plan een auto te huren, want ook al is het ‘slechts’ 600 meter tot het dichtstbijzijnde metrostation, bij 42 graden is dat een warme tippel. (Door gebrek aan oefening en COPD vind ik het tegenwoordig tot de voordeur al een knap eind)

Het toeristisch boekwerkje is van bescheiden afmetingen en Bol.com mailde dan ook blij dat het ‘in de bus kwam’. Niet dus. Gidsje zat in een verpakking waar wel 4 of 6 van die gidsjes in pasten. Te groot voor de brievenbus dus. Maar goed, zo spreek je de buren nog eens. Even snel doorbladeren leerde mij dat er nogal wat ‘musts’ zijn die van mij niet hoeven. Zelfs zonder over een recent ongeluk te lezen, stond zandhappertje spelen met jeeps in de woestijn al niet bepaald hoog op mijn verlanglijstje. En naar de Goudsoek hoef ik ook niet. Ik ben niet zo van de ‘hebbedingetjes’. Er wordt aangeraden met een soort pontje een watertje over te steken. Kost omgerekend iets van €.0,25 en dat bedrag mag je dan in de knuist van de schipper stoppen. Als die snuiter dan een beetje vaart maakt, is het wellicht verkoelend aan boord. Misschien ga ik dan proberen een 10-vaarten-kaart te kopen…

Dubai lijkt mij niet de meest aangewezen bestemming voor het je vergapen aan natuurschoon. Ter compensatie schijnt in het nabijgelegen Abu Dhabi een zeer fraaie moskee te zijn en daar mag een niet-moslim ook naar binnen. Uurtje sturen slechts.

Of ik naar de 125^e verdieping van het hoogste gebouw ter wereld ga, is ook nog maar de vraag. Ik lees akelige ervaringen van mensen die 1 uur hebben moeten wachten voordat zij naar boven konden en 1,5 uur voordat er voor hen een plaatsje in de lift naar beneden vrij kwam. Die ervaring wens ik dus niet te delen. En zeker niet voor de stevige prijs (v.a. €.36,- zie ik op internet) die men voor zo’n wachtexercitie berekent. En als je niet via internet bestelt, zou het nog wat meer kosten… Maar als ik het via internet bestel en je komt op het afgesproken tijdstip opdraven, kan je de pech hebben dat er die dag toevallig een stofstorm is en dan zie je geen hand voor ogen. Dat laatste boeit mij trouwens nauwelijks. Nog een fors aantal verdiepingen hoger (148^e etage) en daar genieten van een high tea…..??? Taaltechnisch leuk, maar het was mij op de betreffende website niet eens meteen duidelijk of je voor die schamele €.126,- nu niet of wel een kopje Van Nelle krijgt ingeschonken. Ik ben geen muts en al helemaal geen theemuts, dus op de 148^e verdieping zal men mij vergeefs zoeken..

Ik heb de aanvliegroute bij Dubai eens goed bekeken. Dat gaf mij aanleiding voor een stoel aan de rechterkant van het toestel te kiezen. Zo zou ik dan bij de landing goed zicht hebben op die eilandjes in palm-vorm. Ik was er woensdagmorgen (48 uur voor vertrek) redelijk op tijd bij en bemachtigde stoel 47K. Da’s vrij ver achterin, maar heeft als klein voordeel dat er slechts 2 stoelen naast elkaar zijn. Eén figuur minder om overheen te klauteren als je eens naar het toilet wilt.

Kijk ik een paar uur later nog een keer naar de aanvliegroute, landen ze allemaal via de landzijde en zou ik dus een A-stoel moeten hebben. Snel kijken of ik nog kan veranderen. Jammer maar helaas. Nergens meer een A-stoel. En nu maar hopen dat de wind op mijn reisdag dusdanig waait dat er vanuit zee naar de landingsbaan wordt gedaald, want dan zit ik dus toch goed.….

De munt in dit land heet “Dirham”. Voor een land waar varkens niet welkom zijn, vind ik het tweede deel van de naam van deze nationale munt wel humor.

Nog een leuk weetje: ‘Vroeger’ werden kinderen gebruikt als een soort jockey bij kamelenraces. Hoe lichter qua gewicht hoe beter. Betrof meestal niet ‘eigen kroost’ en het buitenland riep dikwijls “Foei”. Nu schijnen ze voor dit soort races robots te gebruiken. Scheelt een hoop gezoek en er wordt minder “Foei” geroepen. Kamelenraces zijn populair vanwege het wedden. Dat verklaart een hoop, want sensatie in de vorm van uit de bocht vliegende kamelen acht ik redelijk onwaarschijnlijk. Mij zal men dan ook niet snel aan de kant van zo’n racebaan aanmoedigingen richting kameel 133 (?) horen toeteren. Trouwens, wat roep je dan? Hup Bult? (en dat dan twee keer, want het beest heeft 2 bulten…)

Als alles volgens schema verloopt is het over een uur of 13 boarden geblazen. Voor het zover is wil ik nog wel even knorren en dit stukkie moet nog naar Reismee. Andere meligheid zal vanuit het Midden Oosten tot jullie komen.