De avond is nog jong. Dat van mijzelf zeggen, lijkt mij overdreven. Door het maken van het vorig verslag is het kantelwerk redelijk beperkt gebleven. Gerard bleek tijdens mijn afwezigheid nieuwe tafelgenoten te hebben ‘geregeld’ en zowel deze nieuwe tafelgenoten als Gerard zelf wensten redelijk bijtijds richting eetzaal te gaan. Dat hadden zij gemeen met een dikke 90% van de barbezoekers.

Het belangrijkste vleesgerecht (er was ook vis) was heerlijk mals en sappig. Zeker in vergelijking met de kalkoenborst van de eerste avond. Die was aan de droge kant. Komt bij kalkoen wel vaker voor. Ik heb dit beest daarom wel eens voor woestijnvogel uitgescholden. Maakte geen indruk, maar dat zal te maken hebben met het feit dat hij/zij al dood was. Koffie op het terras en vervolgens richting goochelaar. Geen imposante trucs, maar wel zeer humorvol gebracht, dus ik heb mij prima vermaakt. Bedrijfstemperatuur was gedurende de show toch wat opgelopen, dus ter afkoeling nog maar een biertje op het terras genuttigd. Dan blijkt mijn interne kacheltje vlijtiger te zijn dan dat van menig ander, want ik zat daar in mijn eentje. De mensen in de buurt van de deur naar het terras haastten zich zelfs om die deur gesloten te houden. Een verstokte rookster (dat is ook hier een kwestie van buiten spelen) pafte ook in versneld tempo, terwijl ik nog steeds vrolijk in korte mouwen en zonder onderhemd aan mijn biertje zat te nippen.

Tot zover het achterstallig onderhoud. Nu is dag 3 aan de beurt:

Weer prima ontbijt en redelijk vroeg op pad richting Willingen. Dacht ik, maar Tom Tom veroorzaakte een klein beetje vertraging. De straat waar het dierentuintje zich bevindt, was voor Tommetje een onbekende. Werd ik in de maling genomen? Nee, er blijken meerdere plaatsen met de naam Willingen te zijn. Met de juiste toevoeging was de straat geen punt meer. Ik kwam opnieuw langs Kahler Asten, maar nu met zicht (en zon). Dat gold voor de complete route en voor de gehele dag (tot nu = 15.30 uur). Groen is ook bij zonnig weer duidelijk de overwegend aanwezige kleur. Gezien de vele loofbomen, lijkt het mij voor de herfst ook een prima bestemming.

Bij het dierenparkje aangekomen eerst maar eens geïnformeerd hoe het met de voorraad bankjes was gesteld. Opa wil graag af en toe zitten. Voor alle zekerheid het klapstoeltje maar uit het achteronder gehaald. Via het uitgereikte plattegrondje kom ik erachter dat de roofvogelshow dagelijks te bewonderen valt, maar niet op donderdag. Laat het vandaag nu donderdag zijn. Bofkont die ik ben. Papegaaienshow was er wel. Het is wel een parkje waar je met de kleinkinderen heen kunt. Er worden erg veel sprookjes uitgebeeld en voorgedragen (naar keus ook in het Nederlands). Met belangstelling mijn kennis van “Vrouw Holle” opgewarmd.

Zelfs in mijn tempo is het moeilijk om er een volledige dag door te brengen. Of je gaat alles twee keer bekijken. Dan schiet het wel op. Neerstrijken op het terras was ook nog een optie, maar ik besloot de “Diemelsee” (stuwmeer) te gaan bekijken. Aardig maar niet “umwerfend”. Beetje zig zaggend (niet op de weg, maar qua route) weer richting hotel Alpine. Aldaar geconstateerd dat de foto van de op mijn schouder gelande kaketoe redelijk is gelukt. Arm uitsteken en schatting maken hoe je je toestel moet houden… Dat hoofd van mij had er best af gekund, maar hoe weet men dan dat het beestje (geheel vrijwillig) op mijnschouder is geland. Mensen die mij aan mijn schouder(s) herkennen zijn buitengewoon dun gezaaid.

Op terugweg goed weerstand kunnen bieden aan zonovergoten terrasjes. Ook reclame dat men een geweldige keuken heeft, is aan mij niet besteed. Ik ben veel meer geïnteresseerd in de capaciteiten van de kok.

Foto van kaketoe en nog 2 andere kiekjes aan serie toegevoegd.