De dag is amper halverwege, maar ik ben nu al geneigd Weeronline vandaag gelijk te geven met weercijfer 1. Maar laten we bij het begin beginnen.

Douche krijgt van mij een 10. Hoewel dat het weercijfer amper compenseert, is het toch leuk meegenomen. Naast de douche bevindt zich een toilet en om daarvan gebruik te maken, is enig manoeuvreren (of kleinere maatvoering) noodzakelijk. Er zit ook nog eens een volmaakt overbodige deur in de weg. Niettemin het ochtendritueel moeiteloos afgewerkt. Het ontbijt liet betrekkelijk weinig te wensen over. Een broodrooster zou m.i. een prettige aanvulling zijn. Voorts zag ik slechts een paar zielige kopjes en helemaal geen schoteltjes. Nu had ik daar vrij weinig aan gehad, want er was ook geen koffie in zicht.

Nadat je met een bordje met 2 broodjes, wat ham, boter en smeerworst je eigen tafeltje hebt bereikt, blijkt daar een kop en schotel aanwezig. Op tafeltjes waar men al klaar was met ontbijten zie ik koffiekannen staan. Maar hoe lang staan die daar al? Ik vraag iemand van de afruimploeg of ik geacht word er proefondervindelijk achter te komen of de kannen nog voldoende vol zitten en of de temperatuur nog OK is, of dat ik beter een verse kan kan bestellen. Kon allebei volgens haar, maar de eerste de beste kan blijkt leeg. “Ik kom zo wel een kan met verse koffie brengen”, troost de serveerster mij. Haar “zo” komt niet overeen met mijn definitie daarvan, dus ik meld mij bij een trosje collega’s. Dat hielp.

In de tussentijd was ik al een keer teruggelopen naar het buffet, want aan het eind had ik roerei en gebakken spek gezien. Voor mijn doen dus zeer uitgebreid ontbeten. Daarna bij de receptie geïnformeerd naar een klein kaartje van de omgeving. Men verwijst naar een folderbakje, maar daarin staan uitsluitend wandelroutes. Zelfs bij mooi weer (waar het dus niet naar uitzag) niet echt aan mij besteed. Niettemin optimistisch van start gegaan. Ruitenwissers moesten echter al vrij snel aan het werk. Ik gok dat ik aardig wat fraaie uitzichten heb gemist, maar zoiets kan gebeuren als wolken zich zo’n beetje op ooghoogte manifesteren. Weer om een beetje melancholiek van te worden. Gelukkig had ik bijpassende muziek (Diane Krall). Bij dit soort somber weer ga je niet “Heb je even voor mij” van Frans Bauer laten schallen. Nu laat ik Frans Bauer bij geen enkel weertype schallen, want ik ben bang dat mijn oude koets dan van schrik in al zijn onderdelen uiteen valt. Overigens niets ten nadele van Frans Bauer, want ik vind dat een bijzonder aardige vent.

Heel wonderlijk om te zien dat er mensen zijn, die naar het schijnt alles volgens schema doen. Woensdag 12 juni gaan ‘we’ wandelroute G3 doen. En mocht het met bakken uit de hemel vallen, dan trekken ‘wij’ een regenpak aan. Als ik bij de temperatuur van heden zo’n pak aantrek en ga wandelen, ben ik binnen de kortste keren nog natter dan wanneer ik de regen gewoon op mij neer had laten vallen. Op parkeerplaatsen, die volgens mij speciaal voor wandelaars zijn aangelegd, zie ik regelmatig een (lege) auto. Ik zie ergens ook wandelaars met regenkleding. Fanatieke wandelsporters, of ggz-kandidaten? Ik durf het niet te zeggen. Wat ik wel durf te zeggen, is dat het een goed jaar voor kerstbomen gaat worden. De exemplaren, die ik hier heb gezien, zagen er prima uit. Als laatste volkomen onzinnige observatie kan ik nog melden dat het bij de skiverhuur niet druk was. Ergens in de buurt van Winterberg zag ik nog wel zo’n stoeltjeslift in werking. Overigens geen enkel stoeltje met mensen erin gezien. En op de terugweg was er kennelijk helemaal geen klant meer, want toen stond (hing) alles stil.

Uit pure verveling besloten even te kijken wat er qua lunch viel te verhapstukken. Dat was zo’n beetje gelijk aan hetgeen gisteren was uitgestald. Omdat ik al stevig had ontbeten, meende ik met een kop koffie te kunnen volstaan. Zie ik lotgenoot Gerard (zie vorig verslag) zitten, dus ik schuif bij hem aan. Met uitzondering van onze pincodes weten we nu zo’n beetje alles van elkaar. Bedenker van Wet op de Privacy zou er complete angstsyndromen van overhouden. Maar er is zo een stevig gat in de middag geslagen. Het blijkt voorts droog te zijn buiten en ik zie zelfs een zonnestraaltje hier en daar. Vooral daar. En ook niet dusdanig uitbundig dat ik weer in de auto stap. Bovendien gaat over een dik kwartier het gratis kantelen weer van start en ik wil eigenlijk de witte wijn ook wel eens proberen. Ik ben hier nu toch.

Mijn timing laat te wensen over. Vorig jaar was ik rond deze tijd pas enkele dagen terug uit Spanje en daar was het weer toen minder fraai dan in NL. Nu is het in NL en hier in Duitsland prut met peren en is het in grote delen van Spanje lekker weer. Misschien moet ik wat vaker met vakantie gaan om op die manier mijn timing te verbeteren. Als pluspunt kan ik wel aanvoeren dat ik de sprinkhanenplaag in Sardinië aan mijn neus en andere extremiteiten voorbij heb laten gaan.

OK, dit verslag op Reismee zetten, kijken of de foto’s en beetje willen en dan maar eens richting bar. Wel het koppie erbij houden, want er is vanavond (geloof ik) een optreden van een goochelaar…