De inkt over dode mussen die van daken vallen is amper droog of ik moet de voorruit ijsvrij maken. Werd geen omvangrijke klus, maar het betekent wel dat het ’s nachts best fris kan worden. Geprobeerd Carrefour een herkansing te geven voor een nieuwe riem. Of het verkeerde straatje in de Tom Tom geklopt, of de Carrefour is dusdanig gekrompen dat je ‘m over het hoofd ziet. Door naar de Puente Nuevo, want die moet je gezien hebben als je in Ronda bent. (nog) Niet gezien. Zojuist nogmaals die kant op geweest en ik vermoed dat deze brug zich ergens onder de menigte van enkele honderden, zo niet duizenden toeristen bevond. Om mijn niet onaanzienlijke gewicht daar nog eens aan toe te voegen, leek mij eigenlijk onverantwoord. Bovendien zag ik nergens een nette parkeerplaats. Vanmorgen daarentegen de Puente Viejo uitgebreid bewonderd. En daarvandaan snel de provincie in. Voor de kaartlezers: Eerst naar Atajate en vervolgens naar Cortes de la Frontera. Absolute aanrader. Stukje richting Ubrique en toen terug over A 373 en rechtsaf geslagen naar El Comenar. Absolute afrader. Er zou daar een ruim aanbod aan verschillende boomsoorten zijn, alsmede vele vogelsoorten. Ik ben te beleefd om dat tegen te spreken, maar mijn aandacht werd voor een (te) belangrijk deel in beslag genomen door het ontwijken van allerlei onvolkomenheden in het wegdek. Gaten, scheuren, uithollingen overdwars en nog veel meer van dat soort ongein. En niet af en toe eens een ongerechtigheid, nee meer een kwestie van af en toe eens een normaal stukje weg. Volgens mijn navigatie zou deze martelgang nog een dik half uur blijven voortduren en daarbij ga ik dan eigenlijk nog uit van normale omstandigheden. Normaliter ben ik niet snel iemand die dezelfde weg terug neemt, maar dit keer dus wel.

Ondanks al het gehobbel toch nog vrij vroeg terug in Ronda. Grote winkel gevonden (wel een stuk kleiner dan Carrefour), waar men ook non-food verkocht. Geen riem in het assortiment, maar wel (weer) nieuwe batterijen. En een pakje Twix voor de lekkere trek onderweg. Kassatante toch nog maar even gevraagd of men inderdaad geen broekriemen verkocht. Niet dus. Maar op amper 40 meter van die kassa is er een winkel waar naast schoenen ook broekriemen worden verkocht…. Niet eens teruggegaan naar kassadame om haar in de lade van haar eigen kassa te frommelen en vervolgens een bordje neer te zetten dat het uitsluitend een pinkassa is.

Op de kamer enkele foto’s gedownload. Ook een tweetal naar Flickr. Voorts een eerder aangeschaft pakje Serranoham geopend en wat plakjes weg zitten smikkelen. Ik had ook nog een homp Old Amsterdam en de combinatie van beide deed mij naar bier verlangen. Een probleem dat met een aan het hotel grenzende bar razendsnel is opgelost. Daarna dus de herkansing voor die Puente Nuevo en om het verdriet van onvolkomen bezoek aan Ronda weg te spoelen bij terugkomst in het hotel nog maar een biertje.

Vandaag zonder dorpelingen lastig te vallen toch aan de weet gekomen waarmee men in deze streken het brood verdient. Men houdt varkens en als die braaf hun kostje bij elkaar scharrelen en als Jamon Serrano eindigen, is het kostje van hun baasje ook weer gekocht. Ik heb wel eens begrepen dat die varkens eikels moeten eten om zo die speciale smaak te krijgen. Moeten ze wel zelf zoeken, dus ik heb niet de indruk dat deze varkenshouders rap oververmoeid raken. En dat is dan weer goed voor de horeca.