Het kan door het op onze winter afgestelde bloed zijn, maar de temperatuur hier doet veel warmer aan dan de 18 graden, die Weeronline voor Ronda weet te melden. Blouse met korte mouwen, raampje van portier open en alvast proberen de linker arm een kleurtje te geven. Nu is 18 graden nog niet iets waarbij de mussen dood van het dak vallen. Iets wat ik overigens nog nooit heb waargenomen. En stel ze vallen echt een keer dood van het dak, zou er dan iemand zijn die ze opraapt en vervolgens probeert er een ander blij mee te maken???

Vandaag eerst een stukje richting Sierra de Tejada. Opvallend veel huisjes die ogenschijnlijk met de losse pols over de diverse heuvels zijn verspreid. Ik kon er geen patroon in ontdekken. Van op elkaars lip zitten was in ieder geval geen sprake. (Ik blijf dat een knap staaltje lenigheid vinden.) Misschien wonen hier allemaal mensen die op hun privacy zijn gesteld… Iets verder is er dan weer een dorpje van soms redelijke afmetingen. Met moeite onderdruk ik daar dan de neiging ergens een café binnen te stappen en zo’n dorpeling te vragen waarvan men daar leeft. Het zou mij echter niet verbazen als er vervolgens met verwarring wordt gereageerd in de geest van: Goh, goeie vraag. Heb ik eigenlijk nog nooit over nagedacht.

Gisteren deed mijn camera gek. Zeurde weer om verse batterijen, terwijl die pas kort geleden waren vervangen. Het waren nieuwe, maar wel al tijden terug aangeschaft. Hinderlijke bijkomstigheid was dat na aanzetten van het toestel gevraagd werd de datum in te stellen. Elke keer opnieuw. Dat verveelde mij snel, dus reservebatterijen (uit hetzelfde pakket van weleer) erbij gepakt. Hoera geen datum instellen meer nodig. Maar vandaag was het opnieuw feest. Bij benzinestation nieuwe batterijen gekocht. Waarschijnlijk tegelijk met mij gekocht, want na 1 foto werd er opnieuw om verse batterijen (en een datum) gevraagd… Maar goed dat ik niet meteen twee verpakkingen bij dat tankstation heb gekocht… Bij een Carrefour even gezocht naar een broekriem. Het exemplaar dat ik nu heb, lijkt een op Rhodos gepleegde miskoop. Misschien gemaakt van geperst karton? Beetje forse schaterlach en ik zie dat ding in tweeën barsten. Bij Carrefour zag ik slechts broekriemen van formaat enkelband. Moet ik de gehele dag mijn adem inhouden. Wel voor €.6,- nog een best aardige blouse op de kop getikt. En nieuwe reservebatterijen. Extra sterk, dus als die ook kuren gaan vertonen, ga ik mijn camera laten onderzoeken op de aanwezigheid van energievreetkevers.

Zoals gebruikelijk was er op de meest fotogenieke plekken geen mogelijkheid de auto te parkeren, dus erg veel gekiekt heb ik nog niet. Een aanrader is Desfiladero de los Galtanes. Maar ik begon daar toen zo’n beetje de stal te ruiken en heb Tom Tom de laatste instructies gegeven. In tegenstelling tot. busladingen vol lieden daar dus niet gaan speuren naar wat er geologisch allemaal boeiend is. Zonder de ook in deze contreien actieve fietsers uit hun wielrensokjes te rijden mijn hotel in Ronda bereikt. Die fietsers zijn overigens allemaal van de categorie “afzien is lekker”, want er moet met grote regelmaat stevig geklommen worden. Ik bedacht mij dat deze liefhebbers van afzien toch een probleem hebben. Met het toenemen van de conditie moet men steeds grotere afstanden afleggen en steilere bergen beklimmen om nog aan afzien toe te komen.

Na het inchecken eerst maar eens een carajillo genomen. Snelle blik op de kaart leerde mij dat er hier voor weinig geld lekkere dingen zijn te bestellen. Eerst even terug naar de kamer om dit stukje te tikken. Daarbij kom ik ook nog even terug op Vincent, mijn ‘huisbaas’ van de afgelopen 2 nachten. Zoals vermeld, is hij 32 jaar beroepsmilitair geweest. Zoiets laat sporen na. Hij beweert alles met grote stelligheid. Dat geeft soldaten duidelijkheid en houvast. Dus ik snap hem volkomen. Maar net als toen ik nog dienstplichtig was, was ik ook nu weer eens even tegen de draad in. Als de plaatselijke regio de hemel in wordt geprezen als de regio met het beste klimaat van heel Spanje, dan opper ik voorzichtig Gran Canaria als alternatief. Wordt met kracht van de hand gewezen. Zomers knap warm. Nu ben ik daar ooit eens van december tot april geweest, maar dus niet in de zomermaanden. Ga je later toch even googlen, geeft men maximale temperaturen van 28 graden op en staat er ook ergens een kreet van beste klimaat TER WERELD.

Een andere stellige bewering had te maken met vruchtbaarheid. Van de grond wel te verstaan. Die zou daar ook het best van Spanje zijn. Heb ik verder niet nageplozen, maar op basis van de ficus zou dat best kunnen kloppen. Er is in die streek veel teelt (soms onder plastic) van o.a. tomaten. Ik heb onderweg ook tal van barstensvolle sinaasappelbomen gezien. Jazeker, in februari. Volgens Vincent wordt hier 3 x per jaar geoogst en komen er hier mango’s voor ter grootte van een voetbal. Hij ondersteunde zijn betoog door uit eigen tuin een sinaasappel te halen en die was idd twee keer zo groot als wat ik van een netje bij de supermarkt gewend ben. En lekker…. Fenomenaal.

Inmiddels een hapje gegeten in het restaurant van mijn nachthok. Niet echt te vergelijken met het maal van gisteravond, maar als men voor een nette whisky (J&B) slechts €.2,60 verlangt, zal men mij niet horen klagen. De plaatselijke wijn (van Ronda) was duurder en bepaald geen omfietswijn, maar ik heb er evenmin spontaan haaruitval van gekregen. Ter verdediging dient nog te worden vermeld dat het een jonge wijn betrof. Ben ik misschien te oud voor.

Vanmorgen geprobeerd foto’s naar Reismee te krijgen… Jammer dus. Nu douchen en ontbijten.