Het is nu dinsdag en de spierpijn is tot redelijke proporties terug gebracht. Zaterdag en deel van zondag doorgebracht op of rond houseboat van neefje Randy. Het betreffende meer bleek van kloek formaat. Opvallend vond ik, dat er geen enkele zeilboot was te zien. Jet-ski's en snelle tot supersnelle powerboats te over. Vissen vanaf een bedachtzaam pruttelend bootje, of een roeiboot lijkt mij lastig hier. Je schommelt je suf op al die hekgolven. Het was knap heet en zeer tegen mijn gewoonte in al vroegtijdig aan de Budweiser. De verzamelde aanwezigen voorts verbijsterd door vanaf de steiger met een soepele duik het water in te gaan. Ook nog een tijdje doorgebracht op het ‘pleasure island'. Dit is een opblaasbaar geval met heel wat zitplaatsen, een rugleuning rondom en in het midden een gat waar je met je voeten in het water kan bungelen. In de rugleuning bevinden zich uitsparingen voor drankflesjes e.d. Ter voorkoming van verbranding en vervolgens voor kreeft te worden aangezien, dit eiland bijtijds weer verlaten. Er kwam nog een vriend van Randy en die heeft ons even met 100 km/uur over het meer gescheurd. Je wenkbrauwen en/of wimpers zitten dan zo'n beetje tegen je netvlies. Vreemde vorm van vermaak. Het is die avond voor de inner der accijnsbelastingen een prima avond geworden. Neefje erkende delen van deze avond als 'mistig' te moeten omschrijven. Ik acht dat een ‘understatement' van het kaliber 'It looks like rain' van die arkenbouwer Noach.

Zondagavond naar de luchthaven van Sacramento om mijn aflossing - qua gezelschap houdenvan mijn zus- af te halen. Vriendin had dezelfde route als ik afgelegd en zat er dus ook fors doorheen. Maandag nog even op pad geweest i.v.m. een hernieuwd signaal over de bandenspanning. Niet zoals in Nederland even de bandenspanning instellen en dan wachten tot die spanning is bereikt en er een belletje gaat. Nee. Meet de bandenspanning. Pomp zo nodig extra lucht bij. Meet opnieuw en herhaal desnoods meerdere keren....Hoe word ik geacht de bandenspanning te meten? Zo'n metertje dien je als automobilist dus zelf te regelen. Voorts vermeldde het apparaat dat er 3 x een quarter geofferd moest worden, maar dat e.e.a. gratis verstrekt dient te worden als je benzine koopt. Per pompbeurt kun je (geloof ik) 3 muntjes krijgen. 'Geef er dan maar 6 of 9 ' zeg ik tegen die baliekluifster, want ik heb hier al 2 of 3 maal getankt. Ik kreeg er 3, maar dat vond ik in eerste instantie ook zat. Bij gebrek aan metertje alle banden voor vorst en vaderland weg wat extra lucht verstrekt en de eerdere boosdoener nog wat extra. Toen het waarschuwingstekstje over te lage bandenspanning uit ging, de verdere beademing gestaakt. Daarna nog even gekeken of er nog slippers in de aanbieding waren. Eind september is daartoe een slechte tijd, of je moet maat rijnaak hebben. Extra pizzasnijder weten te scoren en een verzameling potloodstiften. Ik zag de bedrijfsleider handenwrijvend richting bonuscalculator snellen. Daarna richting ‘huis' en drankhaard. Vriendin had uit NL- heel stout - gerookte zalm meegenomen. Als deze uit British Columbia afkomstig is, heeft dat beestje wel een forse omweg gemaakt. Kan ook Schotse, Noorse of Atlantic zijn geweest. Men kan mij foppen. Maar hij was lekker. Werd ook door Deense vriendin Karin beaamd, die voor een vorkje prikken was uitgenodigd. Krijg ook steeds meer een ‘thuis-gevoel', want alles wat fout gaat, komt door mij. Nu ben ik op dat gebied al het een en ander gewend, maar dat betreft mijn eigen duifje. Als een oudere zuster (ouder, maar duidelijk niet wijzer) mij beschuldigt deuren te hebben geopend of dicht te hebben gedaan en ik ben er niet eens in de buurt geweest, wil ik bij de ontkenning de volumeknop nog wel eens naar links zetten. Al was het maar om mijn verontwaardiging kracht bij te zetten. Zus voelt dan nattigheid en verschuift de discussie slinks naar het volume en ver weg van waar het in eerste instantie over ging. Over enige tijd kan zij wellicht zelf e-mailen openen en dan alsnog deze verhaaltjes bekijken. Zal best een schok zijn...

Dinsdag als lunch een buffet bij de Chinees. Uitbuikend met enkele biertjes wat mailtjes gedaan en deze regeltjes ingeklopt. Bier straks inruilen voor de laatste slokkies Grants. Mocht de Canadian Mist het klokken niet afleren, dan zal Dini uit NL zich daar verder wel liefdevol over ontfermen. Wijn opmaken zal ook nog een race apart worden en bier lukt beslist niet. Morgen staat nog enig spelevaren geprogrammeerd op het watertje waar ik met Gary op Labor Day al was. 's Ochtends even proefpakken en bij erg veel overtollige ruimte, misschien toch nog wat shoppen. Vraag is alleen waar en wat. Bloemkool vult wel aardig, maar zie ik toch niet zo zitten. Souvenirs? Jammer, maar helaas. Ik ga dus geen mini-knuppeltje, mini-balletje en mini-handschoen meenemen (sorry Wim & Miranda). Zelfs geen nieuw petje. Alaska-petje van mijn zwager? Nee, ik moet er wel zelf zijn geweest. En - ja ik kan krenterig zijn - $.7,00 tot $12,00 voor zo'n 3 x niks petje met bier-reclamevind ik teveel.

En donderdagmorgen dusin alle vroegte naar de luchthaven hier om vrijdagmorgen vroeg (lokale tijd) op Schiphol te landen. Pracht vooruitzicht. Zal nog wel enkele nabeschouwingen opleveren.

Wie de reactie van Karin heeft gelezen over het 'hiken'. Klopt volledig. De ene helft van de bevolking groeit dicht en de andere doet zo overdreven fit dat voormentale instabiliteit gevreesd moet worden.