Inmiddels ben ik zo’n beetje gepromoveerd tot klaagmuur voor Duarte. Hij blijkt trouwens niet de eigenaar. Er is eerder sprake van een soort pacht. De man is m.i. een rasoptimist. Een dergelijke onderneming runnen en zelf in Denemarken gewoon je werk blijven doen. Zag ik niet zo zitten. Gisteren – en vandaag werd dat bevestigd – biechtte hij op dat e.e.a. toch wat problematischer is dan verwacht. Dan kan ik zoiets braaf volmondig beamen, maar – heel vals – je kan zo iemand ook voorhouden dat hij niet moet opgeven na elke hobbel, die hij tegenkomt J. Vooralsnog ziet het ernaar uit dat ik onvoldoende twijfel heb gezaaid en dat opgeven momenteel nog een hogere prioriteit heeft dan doorzetten. Ik heb hem gevraagd mij t.z.t. op de hoogte te brengen van zijn definitieve beslissing, zodat ik niet in ondraaglijke onzekerheid blijf verkeren.

Overigens had ik heden mede-gasten. Portugees stel. Geeft nog niet direct aanleiding mijn volgende accommodatie te annuleren en er hier nog een paar dagen aan vast te knopen. Zeker niet omdat zij slechts één overnachting blijken te hebben geboekt. Voorts kan ik trots melden gisteravond de kleinere ‘Steak Portugese’ volledig soldaat te hebben gemaakt. Had vanmorgen wel wat moeite met het ontbijt J. Hoorde van Duarte dat gefotografeerd exemplaar ruim 500 gram was….

Het weer ziet er veelbelovend uit, maar of het vandaag een lange trip gaat worden, meen ik te moeten betwijfelen. Bij “lang” dient trouwens vooral in termen van tijd te worden gedacht en niet zozeer in afstand. Al die bochten en hoogteverschillen brengen de gemiddelde snelheid in rap tempo naar beneden.

Gekomen tot eerder bezocht Jardim do Mar (tuin van de zee). Wel hier en daar een omweg genomen. Omdat weergoden mij goedgezind waren, bleken deze omwegen de moeite zeer waard. Zelfs mensen in het water gezien. Lijkt op een zwembad, maar e.e.a. staat in directe verbinding met de Atlantische Oceaan.

Mijn planning laat te wensen over. De eerste door mij bestelde fles rode wijn versoepelde avondmaal 2 en 3. Op dag van aankomst is er van avondmaal 1 amper iets terechtgekomen. Fles rode wijn nr. 2 was goed voor 3 diners (o.a. omdat ik mij tijdelijk even wat minder voelde). Ik dacht voor de laatste fles rode wijn (idem als eerste fles) nog 2 dagen te hebben, maar dat is dus een rekenfout. Moet in principe in één dag op en vandaar dat ik Duarte heb gevraagd die fles vast klaar te zetten. Heden dus geen whisky. Aan de slag met sommeliersmes. Is dat tenminste niet voor Jan Doedel mee. Puur genieten geblazen en omdat het (lokale tijd) toch al 17.20 uur is, wens ik verschoond te blijven van commentaar in de geest van “zuiplap”. Terwijl ik dit zit te tikken, verschijnen er berichten van 3 (mij onbekende) lieden, die foto IMG 4667 tot favoriet hebben bestempeld. Mooi, weet ik dat ook weer. Geen idee wat ik met dit soort info moet. Betreffend kiekje is weliswaar van hoog niveau, maar dat slaat dan m.i. vooral op het aantal meters boven NAP. Knieën knikken nog steeds een beetje na.

Terug naar de wijn. Komt van schiereiland Setúbal en is absoluut aan te raden. Niveau in de fles is nu op een voor het diner aanvaardbaar niveau, maar mijn glas is nog redelijk gevuld. Twee keer winst dus. Op de achtergrond zoemen Duarte en zijn familie op z’n Portugees en volgens mij zou een geluidsopname hiervan (of een willekeurige andere conversatie van Portugezen) een prima middel zijn bij een slaaptherapie.

Lokale bevolking heeft vermoedelijk dunner bloed dan deze Hollander en de aanblik van mij in korte mouwen doet de moeder en tante van Duarte knap rillerig worden. Soms ben ik wel eens nieuwsgierig wat ze eigenlijk van deze vreemde Noorderling vinden. Ik heb het nog niet zitten bedenken of ma (of tante) komt met een schoteltje lekkers aandraven. Twee verschillende soorten cake-achtig gebak. Dat is misschien niet het eerste waaraan ik denk bij mijn Setúbal slokkie, maar het is toch vooral de gedachte die telt. Zie mijzelf dus voorlopig niet in een grote kookpot verdwijnen met allemaal dansende Madeirezen (?) er omheen. (En dat terwijl er met mijn gewicht alle reden toe zou zijn).

Batterij van laptopje moet aan de beademing. Stuur dit dus maar weg nu. Mocht de kwaliteit van de tonijnsteak nadere jubeltonen verlangen, dan horen jullie dat wel. Bovendien vindt zelfs deze Hollander het nu wel tijd worden voor een extra laagje kleding.