Op zich prefereer ik kleinere hotels. B&B vind ik ook best. Huidig hotel voldoet aan deze voorkeur, maar aangezien ik hier nog steeds de enige gast ben, kan gesproken worden van “overdreven kleinschalig”.

Met de nieuwe eigenaar weliswaar al heel wat afgebabbeld, maar dat heeft vooral te maken met de twijfel die hem inmiddels heeft overvallen of zijn aanschaf wel een goed idee is geweest. Ook de problemen op het gebied van personeel, waarbij Milargos een hoofdrol speelt, zijn al uitvoerig besproken.

Vanmorgen kreeg ik te horen dat hij overweegt het hotel weer van de hand te doen. Ik zat er aan te denken dat als hij daar op korte termijn in slaagt, ik de geschiedenis in zal gaan als zijn enige gast. Blijkbaar komen er volgende week wat nieuwe gasten, dus die vlieger gaat niet op. Misschien moet ik hun namen opvragen en eens per jaar ergens een reünie organiseren J.

Gisteren de noordkust een stuk in oostelijke richting verkend en ook langs mijn volgende hotel gereden. Onderweg weer een breed scala aan uitzichtpunten voorgeschoteld gekregen. Mijn energieniveau was gisteren echter wat aan de lage kant en ik was begin van de middag al weer terug in Ponta Delgada. Getracht een siësta te houden, maar met weinig succes. Gelukkig later op de middag (bijna begin avond) nog wel voldoende energie om van mijn whisky te genieten, maar het avondmaal op voorhand al drastisch ingekort.

Op internet gezien dat de website van mijn volgende slaapstee ook een Nederlandse versie kent. Daaraan valt nog wel iets te corrigeren. Duarte gisteren nog aangeboden t.z.t. assistentie te verlenen als hij ook een Nederlandstalige versie overweegt. Zal er wel niet van komen…

Bij Reismee aan de bel getrokken dat ik niet meer kan inloggen. Kan zelfs mijn eigen pagina’s niet eens meer bekijken. Nog geen reactie. Zal dit epistel vooralsnog dus ook maar via e-mail verzenden. Kan voorts melden enkele foto’s aan de verzameling op Flickr te hebben toegevoegd.

Voor wie de link kwijt is: https://www.flickr.com/photos/92652238@N05/albums/72157690743803521

Op dit moment zie ik de lucht mooi opklaren en er zijn grote stukken blauw te zien. Noodzaak beter weer aan de zuidkust op te zoeken is er dus niet. Ga dus lekker naar schuimkoppen op golven kijken. Op sommige plaatsen zeer imponerend.

Onderweg een petje voor de verzameling weten te scoren. €.1,- vond ik goed te doen. Als je in de VS zo’n cap koopt en toevallig staat Mickey Mouse of een of andere belangrijke sportclub erop, dan ben je zo $.12,- of meer kwijt.

Eigenlijk van plan voorbij Porto Moniz een stuk door het binnenland te rijden, maar het uitzicht deed mij vooral aan een plafond denken. Wit en oninteressant. Het was ergens 1020 meter hoog en je bevindt je dan zo’n beetje IN de wolken. In de wolken zijn is leuk, maar uitsluitend in overdrachtelijke zin. Waar de weg wat breder was dus rechtsomkeert gemaakt. Onderweg ook mijn voorland gezien. Van die busjes voor pakweg 12 personen en die toeren dan langs de belangrijkste bezienswaardigheden. Daar zitten dus voornamelijk mensen in die nog een slag ouder zijn dan ik en zelf sturen niet meer mogen of eng vinden. Het feit dat ik dus zelf kon beslissen niet langer door die wolkenpartijen te tuffen, stemt mij dan weer buitengewoon tevreden. Heden gemaakte foto’s inmiddels op PC en ook Flickr is weer verwend met een deel van deze nieuwe oogst.

De moeder en tante van Duarte, die nu even op de hut passen, hebben mij van een kopje Nescafé voorzien. Venezolaanse Milargos heb ik vandaag nog niet kunnen ontdekken. Wil misschien de verkoop niet afwachten. Eén grote aflevering van As the world turns. Er zijn – zoals gebruikelijk bij mij – echter ook voordelen verbonden aan deelname in deze soap. Zo kostte die halve koe, die men mij enkele dagen terug serveerde, €.10,- Een forse karbonade stond op het menu voor €.8,00, maar de computer spuwde een prijs van €.5,50 uit en Duarte wist toen nog niet (en misschien nog steeds niet) hoe zoiets te herstellen. Toen ik besloot het aantal overnachtingen hier van 12 naar 7 terug te brengen, was de kamerprijs per nacht ook opeens lager. Niemand hoort mij klagen. Maar ik snap nu beter waarom wordt overwogen de hut weer te verkopen….