Na 5.815 km weer thuis. Rijden via Antwerpen kan ik iedereen afraden. Maakt niet uit waar je heen moet, doe het niet via Antwerpen. En ik bevond mij vandaag nog aan de goede kant en had niet eens zo gek veel vertraging. Maar wel meer dan op de Périphérique bij Parijs, want daar ging ik fluitend door.

Onderweg zitten filosoferen over “leven als een god in Frankrijk”. Moet volgens mij dan toch een god van een vrij onbekende religie zijn. Een god van enige importantie zoekt naar mijn bescheiden mening wel een ander stekkie dan Frankrijk. Toegegeven: Er zijn tal van bijzonder mooie plekjes in Frankrijk. Nadeel vind ik dat er Fransen wonen. Jaren terug al eens verzucht dat ik niets tegen Fransen heb, mits zij zich niet buiten de keuken vertonen. Mening sinds 2010 (samen met Ineke nog), 2016 (gouden bruiloft neef Kord) en ook na deze vakantie weliswaar licht bijgesteld en individueel zijn er best leuke exemplaren, maar geef mij maar Spanjaarden. Bovendien word ik redelijk gestoord van die ochtendgymnastiek, die je op de autosnelwegen dient uit te voeren. Heb je net lekker een beetje de vaart erin, komt er weer zo’n tolpoortje. Ticket pakken is niet zo’n punt, maar als het op betalen aankomt, moet ik eerst dat ticket terugvinden (maar dat doe ik echt wel snel) en vervolgens moet de knip uit de kontzak om de creditkaart op te diepen. En daartoe leent de stoel van een auto zich absoluut minder goed. Voor wat ik inmiddels aan tol heb betaald, had ik volgens mij ook zo’n beetje een retourtje 1^e klas met KLM naar Barcelona kunnen aftikken. In ieder geval economy-class. Ja toch? Overigens heb ik totaal geen bezwaar tegen autorijden, maar dat zal gezien het aantal afgelegde kilometers menig lezer al duidelijk zijn geworden. Maar zoiets kan ook in een huurauto…

Inmiddels bedenk ik mij dat er toch nog een positief punt aan Frankrijk kleeft. Meerdere zelfs. Benzine is er een stuk goedkoper. Buiten de deur eten idem en ik geniet nu van een in Rijssel aangeschafte fles Ballantines, waar ik in NL wel iets meer voor zou hebben betaald.

Voorts dien ik met kameraad Google een stevig woordje te wisselen. Het begon al de eerste dag in Frankrijk. Of ik i.p.v. Outlook (gebruiksvriendelijk) het Gmail-programma via weet ik veel (ook internet, maar anders) wilde gebruiken. OK doe ik, hoewel ik daar niet blij van word. Bij mijn laatste Franse nachthok had ik een dijk van een internetverbinding (de golfjes liepen bijna van het scherm af), maar ook daar geen foto kunnen verzenden naar Reismee. Ligt echter niet aan Reismee, want inmiddels is de verzameling foto’s van deze vakantie aanzienlijk uitgebreid. (ga maar kijken http://frala-op-reis.reismee.nl/fotos/2411536/frankrijk-en-spanje/)

O ja. Nog even over die Pool van gisteren. Ik rijd op de A 20 en voor mij probeert een auto een kleine vrachtauto in te halen. De man moet even op zijn ho-ijzer, want het vrachtautootje wijkt van zijn rijrichting af. Ik ga er ook voorbij maar zie in mijn achteruitkijkspiegel dat er van strak sturen niet echt sprake is. Ik bel 112. Schijnt niets te kosten, dus ik doe eens ruig met mijn prepaid-geval van 3 kwartjes. Krijg je in ‘tig’ talen te horen dat je het internationaal alarmnummer hebt gebeld en dat je niet moet ophangen. Uiteindelijk komt er een Fransoos aan de lijn en die probeer ik uit te leggen dat er zich met vrij grote waarschijnlijkheid een ongeluk zou kunnen voordoen als ze deze chauffeur niet van de weg halen. Oververmoeid of zo zat als een aap is aan de Franse justitie om te bepalen. En dat alles doe je dan volledig in strijd met de wet, want je wordt niet geacht tegelijkertijd te bellen en te rijden. Wat ik al niet over heb voor… (laatst een compleet gezin naar de knoppen vanwege een dronken Pool). Van afslag 13 (?) t/m afslag 8 (?) – en dat is een berg kilometers - heel langzaam gereden om te kijken hoe de Gendarmerie dit Poolse varkentje zou gaan wassen. Washandjes waren op, denk ik. Mocht ik op enig moment door diezelfde Gendarmerie betrapt zijn op te snel rijden, dan ga ik dus weigeren de bijbehorende boete te betalen. Desnoods ga ik akkoord met een paar dagen celstraf. Mits de lezers van mijn Reismee-blog frequent op visite komen.

Vrolijker noot. Alhoewel…

Op snelwegen in België is 120 km/u het maximum. Nu is de limiet in Frankrijk op autosnelwegen 130 en dat vind ik ook maar matigjes, maar bij 120 km/u moet je echt ballonnetjes aan je schoenen vastmaken, want met het simpele gewicht van voet en schoen, ben je zo over die 120 km/u heen.

Zou dat de inspiratiebron voor Toon Hermans met zijn ‘een ballon, een ballon een ballonnetje’ zijn geweest?

Tot slot – na zoveel kilometers – heb ik nog een tip voor de berijders van wat ik hoge-hoed-auto’s noem. Chauffeurs van bepaalde BMW’s in het bijzonder, want die hebben totaal schijt aan willekeurig welke verkeersborden dan ook. Tip is ”Vraag de lokale chirurg niet om een lultransplantatie, want je bent zelf al één en al lul.”