Bij deze plaatselijke herberg toch een minpuntje ontdekt. Twee zelfs. Ten eerste is de Wifi-installatie verre van stabiel. Ten tweede: De carajillo lijkt nergens naar. Zo maak ik hem thuis ook wel eens en dat is ‘mijzelf degelijk foppen’. Sterke koffie zetten (of flinke lepels oploskoffie) en dan wat cognac-achtigs toevoegen. Belangrijk pluspunt bij deze exercitie was het feit dat mij werd gevraagd of ik de carajillo met cognac of whisky bliefde. Afgezien van de vrij toegankelijke ijskast is er dus ook een Schots slokkie te scoren. Maak ik op dit moment gebruik van. En het is nog echte Schotse ook. Niet dat namaakspul van Spaanse bodem (Dyc), waarover een welgestelde Spanjaard mij in het verleden eens ontboezemde dat dit amper goed genoeg was om zijn auto mee te wassen.

Vanmorgen eerst naar een ‘groen weggetje’ tegen de grens met Frankrijk aan. Mogelijk in 1981 ook al eens bekeken, maar nog steeds zeer fraai. Toen terug naar Biescas en het hotelletje gezocht waar Ineke en ik jaren terug verbleven.

Kan ik hier een carajillo bestellen?

Er is aan de overkant een café.

Is dit een familiehotel?

Jazeker!

En u maakt deel uit van die familie?

Inderdaad.

Dan heb ik hier voor u een stukje historie. Mijn echtgenote en ik hebben hier in 1981 enige dagen en nachten doorgebracht. Uw vader of grootvader heeft ons destijds een aparte toeristische bestemming aangeraden.

Intussen laat ik mijn gesprekspartner de kopieën zien van de nota van weleer. Hij herkende zijn eigen handschrift en dat van zijn vader (zou nu 103 jaar zijn geweest, maar is 10 jaar terug overleden). Vervolgens werd er toch een carajillo geserveerd… Ook kennisgemaakt met zijn zuster.

De toeristische route van weleer zou volgens zoonlief naar Bujaruelo geweest kunnen zijn. Ik kan mij herinneren dat het destijds fraai was, maar veel herkennen deed ik niet. Toch was de gok over deze bestemming correct, want bij de afslag richting ‘middle of nowhere’ zag ik een bordje (Puente de los Navarros of iets dergelijks) en dat riep wel degelijk duidelijk herinneringen op. Ook aan het eind van de martelgang (het is een weg waar met enige zorgvuldigheid overheen gestuurd moet worden) had ik lichte blijken van herkenning. Terug richting Jaca en vandaar een ander ‘groen’ weggetje verkend. Was redelijk bijtijds weer op honk. Biertje kon ik zelf pakken en toen Beelen (waardin) verscheen, kon ik dus mijn whisky bestellen. Tijdens het bieren uitvoerig met een dorpeling diverse bestemmingen in Spanje doorgenomen. Hij kende zo’n beetje alle door mij genoemde hoogtepunten en had nog extra tips voor wat meer van hetzelfde.

Eerste gang van avondmenu overgeslagen, maar lamsvlees met amandelen… Da’s een ander paar mouwen, zou Den Belg zeggen. ‘Heerlijk de luxe’. Na het ontbijt vlijtig proberen het apparaat voor de creditkaart-betaling aan de praat te krijgen. Gaat waarschijnlijk ook via een soort WiFi-verbinding en uiteindelijk hebben we op de stoep de transactie kunnen afronden. Twee overnachtingen, 2 x ontbijt, twee keer een avond-hap (incl. kannetje wijn) en diverse drankjes voor €.132,50. Daar kan een mens toch niet voor thuisblijven. En deze accommodatie zou ik direct opnieuw kiezen als ik weer eens in de buurt ben. Wil er zelfs wel voor omrijden. Heeft niets met inrichting etc. te maken, maar alles met de hartelijkheid. Er werd bij het afscheid weer eens uitvoerig gezoend en geknuffeld. Zie ik in een Hilton of Waldorf Astoria niet zo snel gebeuren.

Reis naar La Rioja bracht mij niet van mijn stuk. Stukje Spanje dat van mij in de aanbieding mag, maar ik was de laatste dagen natuurlijk wel zeer verwend. Na Logroño werd het echter toch weer fraai. Ook lokale rondje (aanrader van Alberto hier) was best mooi. Van Alberto begrepen dat de buurman (afkomstig van Baskenland) pinchos heeft en daarop kan ik mij buitengewoon verheugen. Lijken op tapas, maar dan op een soort sandwich. Alberto is nu aan het controleren of buurman (o.a.) mij kan ontvangen. Zit nu in een zeer ruime tuin, maar temperatuur begint toch wat onaangenamer te worden. Wordt tijd voor lange broek en een onderhemd. Overdag zag ik weer aanwijzingen met 23 graden. Jazeker! Niet al te jaloers worden, want over enkele dagen ben ik al weer met de thuisreis bezig.

Foto's overbrengen naar Reismee levert nog de nodige problemen op. Zal het later nogmaals proberen.