Na gisteren kijk ik met extra plezier uit naar een hernieuwde kennismaking met Walmart.

Bij mijn bezoek aan Handyman had ik op de ‘goede gooi' ook meteen maar een batterijtje meegenomen voor zo'n burocalculator. Het betreft blijkbaar een vrij antiek model. Iets van kort na mijn eigen ‘bouwjaar', want het batterijtje paste niet.

Of ik een burocalculator mee op reis neem? Nee, maar ik houd er niet van omringd te zijn door niet functionerende zaken. Eén van de redenen waarom ik mij nooit tot het beroep van ‘ambtenaar' aangetrokken heb gevoeld.

Terug naar Handyman om batterijtje te ruilen. 'Mijn' model bleek niet op voorraad. Kon wel worden besteld, maar waarschijnlijk zou de Blokker hem wel hebben. Blokker was dus de andere kant op dan de richting die ik was ingeslagen. En de grootste ellende is, dat zaken als Handyman en Blokker zich in een zogenaamd winkelcentrum bevinden. Bijzonder nare eigenschap van winkelcentra is, dat je er moet lopen en nergens je auto even voor de deur kunt zetten. Na onderweg nog een nieuwe (wel functionerende) fietspomp voor het distributiepunt te hebben aangeschaft, bleek Blokker ‘hem' dus niet te hebben. Hema misschien... Weer kuieren. Weer niets. Misnoegd met mijn fietspomp onder de arm richting parkeergarage geslenterd. Lidl stond ook nog op het programma, maar ik bezoek de vestiging in Kruidenwijk. Lekker voor de deur parkeren! Laat ik nu bij de afdeling 'allerlei' een burocalculator aantreffen voor dezelfde prijs als ik voor 1 simpel (maar niet passend) batterijtje had betaald.

Door al dat zoolverslijtende gedoe was het inmiddels al vrij laat geworden en als ‘vader' tegen borreltijd niet paraat zit, is dat voor Ineke voldoende reden een verzoek aan 'Opsporing verzocht' te formuleren, of 112 te bellen en de opdracht 'Zoek mijn man' te verstrekken.

Nee dan Walmart. Alles onder één dak en voor de deur parkeren!

Na deze enerverende belevenissen was mijn animo om culinaire hoogstandjes aan het fornuis te ontfutselen behoorlijk gedaald. De magnifieke varkenshaassaté van de plaatselijke 'Kwalitaria' bood een prima alternatief. Snel koffie zetten, want Cliff & Heleen zouden zo komen. Dat bleken zij omgekeerd ook te hebben gedacht. Nu wonen Cliff & Heleen op nr. 25 en bleef het ‘tijdverlies' rond het misverstand over de plaats van ‘het bakkie doen' beperkt..

Cliff bleek over een tweetal op de laptop aansluitbare muizen te beschikken (waaronder een aandoenlijke kleine, die je met ‘rode oogjes' aankijkt) en daarover heb ik mij liefdevol ontfermd.

Deze muizen zijn eenvoudiger te fotograferen dan de huismuis in de tuin. Een bonte verzameling kiekjes van diverse tegels met het onderschrift 'Daar liep ie' zal geen Gouden Camera opleveren.