Vorig verhaal en foto’s op plaats van bestemming krijgen viel weer eens niet mee.

Vandaag naar Beijing, een vlucht van 3 uur en 20 min. Zoals op de heenweg van vliegveld naar Lost Garden, maar nu in omgekeerde volgorde leek mij niet slim. Zou ook niet weten hoe ik zo’n scooterboy bij het guesthouse krijg. Beetje met al mijn bagage op zoek gaan naar een taxi, heb ik als optie ook afgekeurd. Uiteindelijk gekozen voor de chauffeur van het hotel. Ben ik van al het gedoe af en weet ik zeker dat ik bijtijds bij de incheckbalie ben. Mooi moment om afscheid te nemen van Kunming, want het weer is naadje. Vannacht was ik even wakker en dacht dat er 4 paarden in de ‘tuin’ stonden te wateren, maar het bleek het gekletter van regen. Gezond met yoghurt en wat gesneden fruit ontbeten en inmiddels zit ik bij de gate (wederom de verst mogelijke afstand na security) met mijn favoriete watertje. De mededelingen van de luchthavens hier zijn prima te verstaan. Dit in tegenstelling tot hetgeen er aan boord wordt omgeroepen. Alles tussen “ladies and gentleman” en “thank you for your attention” kunnen ze net zo goed niet zeggen. Is amper (= niet) te verstaan.

Na aankomst met de metro richting centrum (?) en mijn hotel voor 25 Yuan (rit van bijna drie kwartier). Waar de metro vanaf de airport ophield en ik eventueel over zou moeten stappen, meende ik het voor gezien te kunnen houden en dacht ik ergens wel een taxi te kunnen scoren. Zie overal borden met verwijzingen naar allerlei bussen, maar nergens “taxi-standplaats”. Er is een informatiebureau. Van Beijing of van het openbaar vervoer. Whatever. Ik naar binnen. “Ik spreek geen Engels” vertrouwt de dame achter de balie mij toe. Lekker handig voor een info-buro… Na haar mijn einddoel te hebben verklapt, belt zij met mijn hotel en die weten niets beters te doen dan mij naar buslijn 106 te verwijzen en in het Chinees waar ik uit moet stappen….. Is er hier dan nergens een taxi te krijgen, zucht ik. Bemoeiziek manneke signaleert mij dat ik hem maar moet volgen. De druppel brengt mij echter naar bus 106 en min of meer sleurt mij daar naar binnen. Ik moet er bij (wederom Chinese tekens) uit. Voor deze wanprestatie dacht hij ook nog Yuan(s) te kunnen vangen. Zelf dacht ik daar anders over. Gelukkig ging de bus rijden en moest hij maken dat hij buiten kwam. Einde discussie dus

Een ge-uniformeerde vogel in de bus sprak wat Engels en zei dat hij mij wel zou waarschuwen als ik er uit moest. En of ik de busmaatschappij financieel zou willen ondersteunen door 2 Yuan in een daarvoor bestemd gleufje te doen. Bij ‘mijn’ halte moest ik naar bus 622 (geloof ik) en daarmee 2 of3 haltes verder. Na uitstappen in de verste verte geen bus 622 te ontdekken. Een naar de kant gewapperde taxi liet zo’n beetje weten dat ik er eigenlijk al was en vertrok weer… Leuk hoor reiziger spelen. Ik zag twee agenten van de fietsbrigade. Engels ‘ho maar’, maar wel vlijtig hun telefoon raadplegen, of ze mijn straat konden vinden. Eind verderop naar rechts, werd mij duidelijk gemaakt.

Eerste afslag rechts genomen, maar omdat ik niet zeker was, of dat de goede afslag was, besloot ik even op mijn mini-plattegrond te kijken, want er waren daar leesbare straatnamen. Stopt er een vogel met een soort riksja. Echt nog met beenkracht. Maar die had hij en binnen 5 minuten stonden we voor ‘mijn’ hotel. Daar denkt deze pedaalridder dat ik uit een Chinese klapperboom ben gevallen door mij voor de door hem geleverde inspanning 200 Yuan te vragen. Ik had iets van 5 Yuan verwacht. I.v.m. zijn gebaren van hard werken en zweet van voorhoofd wissen, heb ik hem 10 Yuan geboden en als hij dat niet genoeg vond, moest hij maar naar de politie gaan en mij van mijn bed in het hotel laten lichten. 10 Euro piepte hij nog een keer tevergeefs nadat hij eerder al allerlei bedragen beneden de 200 Yuan had geprobeerd. Uiteindelijk verdween hij mopperend (of scheldend) op Nederlandse klanten met niet meer dan Yuan 10 in zijn knuistje.

Inchecken, kamer goedkeurend bekeken en vrij kort na 18.00 uur het bij de fietskoerier uitgespaarde geld aan happy hour, een paar chicken wings en wat kreukelfriet besteed. Hotel is nogal westers georiënteerd. Morgen qua eten maar iets avontuurlijkers opzoeken. Bij de receptie kan ik een trip naar de Chinese muur boeken, lees ik eerder op de kamer. Fietsverhuur is ook mogelijk. Dat laatste moet via het zusterhotel. Lijkt vlakbij, maar er wordt aangeraden de metro te nemen… Voor de excursie naar de Muur worden vertrektijden gemeld, die mooi aansluiten op een ouderwets avondje doorzakken. Ben echter al geruime tijd niet doorgezakt. Midden in de nacht uit mijn mandje kruipen om naar een verzameling oude stenen te kijken, gaat dus niet gebeuren. Dat Paleis van de Hemelse Vrede moet volgens mij te belopen zijn en vandaar zal ik waarschijnlijk met openbaar vervoer (of een taxi) naar de plaatselijke Zoo gaan (toch nog Panda kijken…???) en bij mooi weer de TV-toren op om over Beijing uit te kijken. Morgen verder plannen. Ik heb hier nog twee volle dagen. Wow!

Terugkeren naar dit land zou mij, ondanks de afstand, niet tegenstaan maar bepaalde zaken zal ik dan toch wat uitvoeriger en gedetailleerder in kaart brengen. Zo hoorde ik van iemand over de Muur op een andere dan de gebruikelijke bezoeken door een trein te nemen.

En per bestemming wat meer overnachtingen plannen en eventueel wat minder bestemmingen. En anders een langere vakantie.

Zet dit vast op Reismee. Morgen meer.