Het hotel in Guilin, waar ik eerst 1 nacht en later 2 nachten heb gebivakkeerd, was geen toonbeeld van gezelligheid, maar een andere negatieve opmerking kan ik zo snel niet bedenken. Comfortabele kamers, uitstekende internetverbinding, lekkere douche en uiterst bereidwillig en hulpvaardig personeel met daarbij bijna altijd wel iemand die een beetje Engels spreekt. Hooguit voor mij persoonlijk negatief was het feit dat het ontbijt puur Chinees was. Op mijn nuchtere maag aan de noodles en ander warm spul zag ik niet zo zitten. Met hotelbusje naar vliegveld. Dat gaat via een vrij nieuwe Airport Expressway. Vinden de mensen eng (of duur), want je ziet amper een auto. Wel een op mijn lachspieren werkend verkeersbord met keep your distance en een plaatje erbij van een kop-staart botsing. Afstand houden tot wat, tot wie? Onderweg twee keer tol betalen. Tweede keer is zo’n beetje OP de airport. Sjouwen met koffers, inchecken, security en dus de transpiratieklieren weer met mij laten tobben. Bij de gate getracht weer een beetje op te drogen. Vlucht van 1,5 uur en van aankomstgate naar bagageclaim leek bijna net zo lang te vergen. Vervolgens zoeken naar een expressbus om in de stad te geraken. Ik had onthouden dat ik er tot het eindpunt in moest blijven zitten. Dus dat zeg ik tegen die loket-Chinese. Paniek in de tent. Bleek dat er tig van die expressbussen zijn, die naar verschillende punten in de stad rijden. Ik moest dus lijn 1 hebben. Kunming is niet van de kinderachtige qua formaat en spitsuur is daar echt spitsuur. Bij eindpunt dacht ik een taxi naar mijn hotelletje (Lost Garden) te nemen. Kon ik dus vergeten. Ik zie alleen volle taxi’s en als ik eindelijk een lege vind en de chauffeur laat zien waar ik heen moet schudt hij meewarig het hoofd. Ging hij dus niet heen! Get lost Lost Garden dacht ik spontaan. Plaatselijke koddebeier aangesproken en hem mijn reservering laten zien. Die koeterwaalt vrolijk Chinees tegen mij en wappert een scooterboy naderbij. Nu hadden die knullen mij al aangesproken, maar toen dacht ik nog een taxi te kunnen scoren. Bovendien had ik dit keer ook de ruimbagage bij mij. Hij frommelt de bagage voor zijn snufferd en ik vlijtig proberen mijn been over dat ding te krijgen, want voor gymnast zal men mij niet snel uitschelden. Lost Garden bleek zich in een oud stadsdeel te bevinden en het etablissement zelf stamt ook uit een donkergrijs verleden. Mijn eerste indruk is dat ik met deze reservering een vergissing heb gemaakt, want ik mag dan niet veeleisend zijn, dit is wel erg magertjes. Het bed lijkt mij echter beslaapbaar en het sanitaire deel oogt netjes en schoon. Mijn kamer heeft “uitzicht tuin”. Daar zal ik morgen eens een foto van proberen te maken.

Biertje gedronken en menukaart gevraagd. Allerlei pasta’s en daar had ik nu even geen trek in. Eindje verderop bij een Chinees iets genuttigd en ik ben daar voldaan vertrokken onder achterlating van nog geen €.3,00