Door mijn beperkte ervaring met ontbijten in hotels in Italië was het gebodene in Cortina een zeer aangename verrassing. Smakelijke broodjes en diverse soorten beleg. Voor yanks en aanverwanten was er cornflakes (diverse varianten). Een machine bood diverse sappen, waaronder tropisch fruit en er was een geavanceerd koffieapparaat met een enorme keuzemogelijkheid. Leek wel of George Clooney zelf er door was ingeslikt. Daar zet je dan een soort mok onder en je drukt vervolgens op expresso. Wordt de bodem amper bedekt. Druk je toch nog 3 x op die knop. Heb je een lekker stevig bakkie. Ik heb zelfs twee van die bakkies genomen. Omdat ik mijn Florida-petje al op had gehad een mengsel cornflakes genuttigd, maar uiteraard ook een broodje. Dat laatste beviel zo goed dat ik nog een tweede exemplaar heb genomen. Ook de sapmachine is twee keer aan de slag geweest voor mij. Er waren (zelfs?) eieren, maar die moest je zelf koken, zo werd mij in een komisch mengsel van Italiaans en Duits uitgelegd. Kortom, een hotelletje om nogmaals te bezoeken. Hetgeen wij over een aantal dagen dus gezamenlijk gaan doen. Om tot “we” te komen, moest ik eerst naar het vliegveld van Treviso. Ik kwam dus als een soort Moses de bergen afzakken. Besneeuwde toppen liet ik achter mij, maar de gedachte hier binnenkort terug te keren, maakte dat allemaal dragelijk. Ruim op tijd het bewuste vliegveldje bereikt. Zo ruim dat het parkeren op “kort verblijf” mij onverantwoord leek. Het uitgespaarde parkeergeld heb ik nu dus ruimschoots verprutteld door het schier eindeloos rondjes rijden. Zelfs besloten de tank nog maar even te vullen en op dat moment belt Linda dus dat ze er zijn. Heerlijk weerzien met kleindochter en haar ouders. Bij aangename temperatuur wordt koers richting Kroatië gezet. Daartoe moet je ook door een kleine stukje Slovenië waar vlijtige ondernemers adverteren met “Geld wisselen”. “Geen commissie” staat er dan soms nog bij. Dat zij ongetwijfeld een slechts voor henzelf vrolijke wisselkoers hanteren, blijft onvermeld. Ik ben er (na niet veel later bleek volkomen terecht) vanuit gegaan dat er in Kroatië pin-automaten zijn waar je de lokale valuta (Kuna) krijgt uitgebraakt. Dit in een beetje vet gedrukte plaats (Bruje of zoiets, kaart ligt in de auto) uitgeprobeerd en met het aldus verkregen ‘poppengeld’ een terras opgedoken en onze eerste “pivo” besteld. Linda is, net als haar moeder, iemand waar op gezette tijden brandstof in moet. Vader en dochter bestelden iets kouds en Luca + Elena iets warms, al betrof dat in het geval van Elena slechts een bakje frites. Op het gebied van eten krijgt Linda nu terug wat zij ons als klein meisje heeft aangedaan. Op mijn bordje was o.a. een rauwe ham, waar ik erg hebberig van werd. Fenomenaal lekker! Inwendig versterkt de laatste kilometers richting onze stacaravan. Was ikzelf niet zo rap opgekomen, maar Booking.com wel. Met gemaakte keus is niets mis. Twee slaapkamers, twee douches, twee wc’s een soort woonkamer annex keuken en een prettige terras. Tot intens genoegen van Elena wonen hier ook eekhoorns. I.v.m. het bovengenoemde brandstofverhaal en het feit dat deze accommodatie excl. ontbijt is geboekt, zijn vader en dochter in het aangrenzende plaatsje Vrsar (vraag mij niet dit uit te spreken) enkele boodschapjes gaan doen. Dankzij oplettende meneer bij de kassa niet thuisgekomen met “bier met citroensap” of iets dergelijks. Bij drankjes als Radler en bij deze bijna-aanschaf vraag ik mij altijd af of het spul om te drinken is, of om je handen mee te wassen. Lopen we met onze handel naar de auto, blijken we koffie te zijn vergeten. Kroatische oploskoffie van het schap gerukt en met suikerklontjes voor een weeshuis op ‘huis’ aan. Laat ik de oploskoffie meteen maar behandelen. Na de eerste nacht word ik redelijk verkwikt, maar wel vrij vroeg wakker. Ik besluit een stukkie te tikken en denk mijzelf daarbij op een koffie te trakteren. Voor het element “warm water” dacht ik slim te zijn door wat water in het koffiezetapparaat te doen en vervolgens op de aanknop te drukken. Bleek een slecht plan. Apparaat bleek nergens mee verbonden. Misschien dat nadere inspectie leert dat je ergens een batterij in moet stoppen, maar ik denk eerder aan een snoer of zo. Geen idee. Laden en kastjes open gerukt en een pannetje ontdekt. Koffiezetapparaat ondersteboven gehouden en water in pannetje. Fornuis blijkt van alle markten thuis. Drie pitten op gas en een op elektra. Koffie is prima gelukt en ik besluit een tweede bakkie te doen. Beetje water in het pannetje bijgedaan en wachten tot het warm wordt. Komt Linda met een slaperig hoofd mij vertellen dat het nog voor 8 uur is. Of ik niet weet dat normale mensen tijdens hun vakantie dan nog in bed liggen. Vervolgens gaat zij melk warm maken voor Elena. Dat betekent dat het gehoopte warme water voor mijn tweede bakje nu in de gootsteen vertoeft.

Terug naar gisteravond, want de discussie omtrent het warme water zal ik jullie onthouden. Na een pivo en een wijntje op ons terras de poort uit en op zoek naar een restaurant. Op de reis hier naartoe al geconstateerd dat de keus hier zeer ruim is. Bij gezellig ogende tent beland en geïnformeerd of zij cevapcicci serveerden. Bleek het geval en wij naar binnen. Alhoewel “binnen”, het was meer een soort terras. Zwaluwen vonden het ook fijn daar en vlogen af en aan. Vooraf een schoteltje rauwe ham besteld en gehoopt dat deze net zo lekker zou zijn als de eerder genoten versie. Helaas. Maar het was best prettig behelpen. Omdat ik dierbare herinneringen bewaar aan de cevapcicci (een soort gehakt rolletje) van de grill dit met graagte besteld. Ook de uien, die men erbij serveert, riepen prettige herinneringen bij mij wakker. Een soort “sambal-ui”. Voldaan retour naar ons nachthok.

Vandaag staan een hernieuwde kennismaking met Porec en het tegenover de haven liggend eilandje op het programma. Voorts een bezoek aan druipsteengrotten en de kleinste stad ter wereld. Verder geen echt verplichte nummers. Stuk langs de kust is een optie. Bezoek aan Opatija idem. Afwachten.

Zal zo ook nog enkele foto’s te kijk zetten. Kiek van opa met z’n kleindochter heb ik er gisteravond al opgezet.