Zoo van Sacramento moet ik met Ineke ook al eens bezocht hebben, maar ‘in welk jaar\' zou ik moeten nakijken thuis. Voor Helly was het vandaag de eerste keer. Best een aardige tuin, maar hier en daar half werk. Wel een tijger zien ijsberen, maar een ijsbeer die aan het tijgeren was, was in geen velden of wegen te bekennen. Beperkt aanbod van dieren dus, maar fraai en lommerrijk aangelegd en de aanwezige beesten zagen er - voor zover ik dat kan beoordelen - gezond uit. Door beperkte omvang ook goed te bewandelen. Rond 16.00 uur alweer terug in Lodi. Zelden zo vroeg aan de borrel gegaan, maar e.e.a. beperkt gehouden i.v.m. het nog af te leggen herhalingsbezoek aan China Kings Buffet.

Zus begint al wat nerveus te worden i.v.m. mijn naderende afreis. Bovendien beginnen we beiden afkickverschijnselen te vertonen wegens gebrek aan kilometers. Daarom besloten morgen een ritje naar Yosemite te maken. Door het ontbreken van internet even Vivian buiten laten spelen om te kijken hoe lang dat ritje in beslag neemt. Drie uur dus. Yosemite zal ook nog wel niet alle wegen begaanbaar hebben, dus een forse ronde en dan weer drie uur terug moet lukken.

Door het aan het werkzetten van Vivian bedenk ik mij dat ik daar nog enig commentaar over kwijt moet. De stem die je instrueert over 0,6 mijl iets te doen, is er een om cokes mee te kloppen. Geen idee waar deze formulering vandaan komt. Ik weet niet waarom cokes geklopt moeten worden en als ze dan al geklopt moeten worden waarom dan met een stem. Lijkt mij lastig kloppen. Maar goed. De stem van Vivian valt in de categorie 'raad het dialect en kleur de plaatjes in'. Helly heeft oren waar ik niet goed van word. Als een muis moet niezen, stopt Helly bij 'Ha' reeds haar vingers in haar oren om 'Tsjie' niet te hoeven horen. Maar ook zij heeft moeite met de uitspraak van Vivian. Nu heb ik er echter ook beeld bij, dus wat mij betreft kan zij vrolijk in het Chinees babbelen.

Buiten zit nu een kikker te 'ribbitten' en dat zal zus wel uit haar slaap houden. Ik heb dit nog niet getikt of het beest staakt zijn gekwaak. Helly wenst in het algemeen om 22.00 uur te slapen (valt volgens mij onder ‘latere namiddag\') dus als het gekwaak niet meer hervat wordt (het is nu 21.57 uur) lijkt mij dat een fraai staaltje van dressuur. Ik blijk te snel te tikken, want nu hoor ik weer 'ribbit'.

Moet morgen afgezien van Yosemite ook even langs het bierpaleis, want de Budweiser is op en het niet bij de hand hebben van whisky, bier en nog wat drankjes maakt mij nerveus. Misschien drink ik morgenavond helemaal geen bier, maar ik wil het wel KUNNEN doen als ik er trek in krijg. Morgenavond een eventuele aanvulling over Yosemite plegen en dat samen met bovenstaande vrijdag bij het sandwichpaleis ‘inleveren\' via de plaatselijke WiFi. Vrijdag in de namiddag hoop ik kennis te maken met een ver familielid. Zijn grootvader (van zijn moeders kant) en mijn vader waren volle neven. Zijn moeder en zijn tante zijn in het begin van de jaren vijftig met hun ouders mee geëmigreerd en deze beide dames ben ik twee of drie jaar geleden op het spoor gekomen.Ik vind zoiets wel spannend. Helly mompelt iets van 'ik ken die mensen niet', maar dat argument vind ik geen zoden aan de dijk zetten. Een beetje als Skype-wekker Wim die erg veel moeite heeft met ‘vreemde\' dingen eten. Wenst bijvoorbeeld pizza zonder tomaat, want tomaat is eng, of vies... Vraag mij nog steeds af hoe hij ooit van de moedermelk is afgekomen. Zo is Helly dus met familie. Dane - zo heet dit familielid - en ik hebben al diverse e-mails uitgewisseld en ik geloof dat wij elkaar wel liggen. Hoe Helly daar straks tussen past, zien we wel.

Nu nog even enkele bladzijden uit Geert Mak\'s 'Reizen zonder John' en dan ook maar proberen de luiken te sluiten. Opstaan wil hier ook nog wel eens midden in de nacht plaatsvinden....

18/4

Het is niet Yosemite geworden maar aanvliegroutes die min of meer parallel met de weg naar Yosemite lopen. Ik heb het hier over de highways 4 en 108. De passen om aan de andere kant van de Sierra te komen zijn weliswaar gesloten, maar - zeker geldend voor highway 4 - de route tot aan het bordje 'Road closed' is geenszins te versmaden. In het Calaveras Big Tree State Park stond een volwassen schoolklas op het zaagvlak van een gevelde Redwood en dat zie ik bij een kamerlinde nog zo snel niet gebeuren. Via de telelens (scheelt weer uitstappen) las ik dat in dat State Park ook beren wonen. Mensen die daar hun tent opzetten vind ik dapper. Er staat in dat opgeprikte epistel wel dat beren niet in mensen zijngeïnteresseerd, maar wel in de door hen meegebrachte etenswaren. Volgens mij kunnen beren helemaal niet lezen, dus of zij zich aan de vermelde gedragsregels houden is nog maar de vraag.

Ook heden weer veel mooie natuur gezien. Het weer was helder en zonnig. Op grotere hoogte (wij zijn - dankzij de Toyota - toch tot ruim 8.000 feet ‘geklommen\') werd de temperatuur ronduit fris. Moet je even je fleece jack aandoen om een kiek te maken.

Broer en zus hebben spijsverteringstechnisch verschillen en overeenkomsten. Een extreem knagend hongergevoel is ons beiden vreemd, maar zus is wel iemand van tijdschema\'s. Wordt er niet om 12.00 of 12.30 uur gestopt voor koffie en iets anders, dan wordt de voor rond die tijd geplande maaltijd of snack in het verdomhoekje gezet en niet gegeten. Ook niet op een later tijdstip, want dan zitten de maaltijden te dicht op elkaar. Ik los zoiets op door de latere maaltijd met een uur (of meer) naar achteren te schuiven. Lang verhaal nu even snel kort maken: Zelf had ik (voor Helly 2 tot 2,5 uur te laat) toch een beetje trek. Bij keten Togo (nooit van gehoord) een broodje (zeg maar brood) gegeten. Dagspecialiteit was ‘met rosbief\'. Krijg je een halve koe op je broodje. Inbegrepen was een emmer softdrink. Helly had bij diverse vragen van de beleggingsadviseur braaf 'Yes' of een soortgelijke beaming geroepen en kreeg naast de halve koe ook nog sla, tomaten en nog veel meer verrassingen op haar broodje gedeponeerd. Grootste verrassing (maar niet echt) is dat als je een hap neemt de tomaten (en nog veel meer) in de rondte vliegen . De voor de avond geplande 'In & Out hamburger' (lekkerste van Lodi volgens Helly) is er niet van gekomen. Nu had ik bij Safeway behalve een sixpack Budweiser (toch nog $.7,00 voor een klein formaat blikje) ook 3 forse zakken chips gekocht ($.10,- maar wel ovenchips). Voorts was het rosbief-kadetje in twee stukken gesneden en deel 2 was ruim voldoende om eventuele resterende hongergevoelens in de kiem te smoren. Wederom geen afvaldag.

Laatste deel van onze route vandaag (toch weer 295 mijl - fluitend) ging over de knap drukke highway 99. Deed mij denken aan zondag toen het heerlijk rustig was. Nu doet men hier niet kinderachtig als het om kerken en kerkbezoek gaat, dus dat verklaarde (deels) het geringe verkeersaanbod van afgelopen zondag. Hetgeen mij overigens sterk in de verleiding heeft gebracht om met de stem van 'Ahmed, the dead terrorist' tegen de wel aanwezige weggebruikers te roepen: Infidals, I\'ll kill you. Moet ik misschien voor a.s. zondag bewaren. Tegen de tijd dat ze achterhaald hebben wie dat geroepen zou kunnen hebben, ben ik al weer terug in NL.

De fotoserie krijgt een aanvulling van ca. 8 opnamen