Geen idee hoe het allemaal zo komt, maar ik word mij een portie verwend. Laat ik echter bij het begin beginnen. Door mailtjes met fraaie bijlagen, door vakantiebelevenissen van vrienden en door nog weer andere impulsen heb ik het afgelopen voorjaar vrij driftig de aarde doorzocht. China, Noord Vietnam, Costa Rica, Chili + Argentinië en nog diverse andere bestemmingen. Zijn nog niet allemaal uit beeld, maar begin april was ik het gehannes een beetje zat. Gehannes, omdat eigen planning in dit soort landen toch wat minder eenvoudig gaat.

Tussendoortje naar Spanje dus. Plus een afslag naar Portugal.

Mijzelf nog even zenuwachtig zitten maken i.v.m. (over-) gewicht handbagage. Mag bij Ryanair 10 kg zijn. Omhulsel + laptop en je hebt 10 kg al zo'n beetje overschreden. Een paar schone onderbroeken en hemden moeten toch ook mee. Viel (althans op de heenreis) mee. Niet vroeg (gezien de vertrektijd vanaf Weeze kon dat ook niet) maar wel op tijd in Madrid geland. Daar loop je je dus helemaal suf. Het zweet gutste in stralen van mij af. Waar is mijn huurkoetsfirma??? Ander terminal dus...

Mij doorweekt en met Avondvierdaagse aspiraties bij de betreffende balie gemeld. Ik kreeg een nagenoeg nieuwe Corsa. Het ding is niet vooruit te branden. Dacht al even dat het karretje dat zelf ook besefte. Er verscheen nl. 'Shit' op een scherm. Bleek bij nadere beschouwing 'shift' te betreffen. (En soms geheel ten onrechte).

Volgens de in NL al geraadpleegde routeplanner zou ik bij het verlaten van de luchthaven al borden met richting La Coruna zien. Die heb ik dus gemist. Erg veel borden richting Madrid met keuze uit diverse toegangswegen. Net als destijds in Orlando het fonds 'houd de snelwegen in stand' stevig gedoneerd. Na rondje van de chauffeur met de (on-)nodige vertraging mijn overnachtingsadres bereikt. Volgens het hotel (El Espinar in El Espinar - hoe komen ze op die naam...) bevindt het zich op 40 minuten van Madrid. Ik heb er een half uur langer over gedaan... Bij aankomst was Spanje - Kroatië nog 0-0 (flink in 2^e helft), dus ik had ook niet veel gemist. Dat riep ik dan ook (na razendsnel inchecken) bij het betreden vanbar annex TV-zaaltje. Gevolg was dat ik behalve het ter voorkoming van uitdroging bestelde biertje ook braaf opgewarmde brokken chorizo + tortilla kreeg geserveerd. Een fors schaaltje knabbelkoekjes bevond zich toevallig ook al op mijn stek. Nu zie ik er op dit moment niet bepaald uitgemergeld uit, maar al dit voer was dus in het kader van omgekeerde ontwikkelingshulp niet op de rekening terug te vinden. Na bier + happen 2 carajillo's besteld en geconsumeerd; en omdat Spanje uiteindelijk toch had gewonnen ook een Cutty Sark. De fles van dit merk bevatte nog slechts een staartje (nou zeg maar STAART) en daarover mocht ik mij ontfermen. En alsof dit allemaal nog niet genoeg is, laat de kok nog een nieuwe Cutty Sark-versnapering aanrukken. Beginnetje van een nieuwe fles (nou zeg maar BEGIN).

En de volgende morgen zette dit patroon zich voort. Carajillo voor het ontbijt is - afgezien van Catalonië - nog niet overal gemeengoed. Manneke achter de balie (ik verdacht hemervan de tuinman of zo te zijn) keek mij wat hulpbehoevend aan na het plaatsen van mijn bestelling. Waar ik het over had... Braaf uitgelegd dat het zwarte koffie met cognac betreft en dat ik dat als een soort wekker beschouw. Vond hij dusdanig boeiend dat ik alleen de zwarte koffie hoefde af te rekenen.

Vervolgens op pad naar het Noordwesten. Fraai. Met veel geel spul langs de kant van de weg. Mimosa of brem (of nog iets anders). Voorts waren er knap veel ooievaars aan het kikkers zoeken. En boven al dit gedoe warenwouws aan het surveilleren. (Voor wouw raadplege men 'Wat vliegt daar?' of een soortgelijk boekwerkje).

De behoefte om voor morgen ergens een chauffeur in te huren, zodat ik mijn rechterarm kan laten bijkleuren is groot.

Voor ik het vergeet. Onderweg naar Weeze op Radio 1 wat twitterberichten gehoord. Voor wie dat gemist heeft... No Ronaldo can't speak to you now. At this moment he is on the föhn.

In Portugal gaat het vertroetelen gewoon verder. Er is een receptioniste die prima Engels spreekt en zich bovendien in allerlei bochten wringt om het deze opa naar de zin te maken. Opa wordt ook al een beetje doof. 'You like something to read' versta ik. Jonge dame vraagt mij echter of ik iets wens te eten. Er komt een overheerlijk broodje ham (streekspecialiteit). Bij elk biertje komt er een nieuw, ijsgekoeld glas. Ik ga Portugal steeds fijner vinden. Afgezien van de receptioniste is het spreken (of zelfs begrijpen) van Engels spaarzaam, maar op de een of andere manier kom ik er met de rest van het personeel ook prima uit. Wil je wijn bij het eten.. Prima. Zetten ze een fles neer. Ik vermaak mij prima hier. Een manspersoon die ik ervan verdenk (bleek terecht) de baas te zijn, wenst mij ' bon appetit'. Omdat ik over de sfeer en de saamhorigheid van zijn mensen zeer te spreken was, heb ik dat tegen hem dan ook maar (in mijn beste Frans) gedaan.

Als ik na het voetballen de eetzaal verlaat om nog een bestelling aan de bar te plaatsen, huppelt de chef ‘toevallig' ook die kant op. Eerst ‘moet' ik een caramel-achtig drankje proberen. Ik laat het woordkruidenbitter vallen en even later staat er een stevig exemplaar uit die categorie voor mijn neus. Sterker nog; er wordt een soort colaflesje leeg gekieperd en chef verdwijnt in de keuken. Even later is het colaflesje vol met iets lichtgeels. Ziet eruit als slordige urine, maar smaakt - naar ik mag hopen - als de kort daarvoor genuttigde kruidendrank. Wordt nog een fikse klus dit flesje voor de terugreis leeg te krijgen, want het is een knap pittig sapje.

Tot slot kan ik jullie meedelen dat het kijken naar EK-voetbal niet zonder risico is. Ergens gedurende mijn eerste nacht heb ik mogelijk iets gedroomd met een hoog Stekelenburg gehalte. Geen idee of mijn safesuccesvol is afgelopen. Ik werd ‘keihard' naastmijn bed op de grond wakker (en zonder bal). Met mijn jukbeen het nachtkastje een opsodemieter gegeven. Nachtkastje geen schade, jukbeen lichte schade. Ook boven mijn oor bloed verloren en een fikse partij WC-papiertjes voor stelpwerk gebruikt. Alle schade en pijntjes aan rechter lichaamshelft, terwijl ik aan de linker kant van mijn bed ter aarde ben gestort. Ik mag echter niet klagen, want voor hetzelfde geld had ik ook nog eens mijn mobieltje verpletterd. Als 'wekker' had ik die naast mijn bed neergelegd, maar gelukkig net buiten de gevarenzone.

Morgen eerst nog verder westwaarts en dan noordelijk richting Galicië. Daar zijn 2 en vervolgens 3 overnachtingen in hetzelfde hotel gepland. En ik word bij 1 overnachting al zo vertroeteld...