Op weg naar en in Las Vegas
Maandag (24/10) dus richting Las Vegas. Afgeslagen bij Valley of Fire. Dat is een State Park, maar geen verkeerd park. Wie in de buurt van Vegas is geweest en dit park niet heeft bezocht is - om met Prinses Maxima te spreken - een beetje dom geweest. Na Arches, Canyonlands en Bryce dacht ik het allemaal wel gezien te hebben, maar onder het motto ‘je kunt nooit weten' het avontuur toch aangegaan. En dat werd gewaardeerd. Alle rotsen toonden zich van hun beste kant en daarin waren zij zeer veelzijdig.
Na het verlaten van het park meende ik nog een blik op Lake Mead te moeten werpen. En wel bij Echo Bay. Wie dat overslaat, is dus niet ‘dom'. Was zelfs een beetje slaapverwekkend en hoewel ik deze dag niet zo gek veel kilometers heb gemaakt, de auto op een turn out geplaatst en de stoel even in de slaapstand gezet. Twee piepkleine hazenslaapjes en weer verder. Je moet je koppie er wel bij hebben als je met die postzegelkaart van Hertz de weg wenst te vinden.
Mijn hotel van de eerste nacht ‘fluitend' terug gevonden. Die eerste nacht was een kwestie van de kamer zoeken en ineen storten. Nu had ik tijd en energie om naar lichtjes te kijken. Nou die zijn er in overvloed. Philips vindt dit vast de fijnste stad ter wereld. Vlakbij het hotel (aan Freemont) was er een soort promenade en voor een fors aantal dollars kon je je over een honderdtal meters boven het plebs laten zweven. En volgens goed gebruik dienen daar oerkreten bij geslaakt te worden.
Met het hotel had ik wat knorren. De ijsmachine kon ik niet vinden. Receptie gaf routebeschrijving. Kom ik daar, doet 't ding het niet. Mij met mijn ijsemmerje door een van de tientallen bewakers naar een andere ijsmachine laten loodsen. Dorst had ik wel, trek niet zo gek veel. Ik zit nu nog met een halve Subway (die trouwens ook in het hotel is te vinden). Volgende minpuntje was het feit dat de afstandsbediening van de tv niets deed. Technisch genie kwam (op mijn advies) vrij rap met nieuwe batterijen. Service ishier best redelijk (hoewel de ijsmachine het een dag later nog steeds niet doet...)
Camera eens uitgeprobeerd op de nachtstand. Vergt nog enige oefening.
Dinsdag was het boodschappendag. Eerst voor Wim een ‘tablet' aanschaffen. Ik was er bijna een uur te vroeg. Rondje maken en een Walmart proberen te spotten. Veel van Vegas gezien en veel winkels, maar geen Walmart. Via totaal andere route retour Best Buy voor dat tablet. Ben er nog gekomen ook. Best Buy-meneer wenste mij extra garantie aan te smeren, want als ik dat apparaat het land uit zou nemen, was de garantie niet meer geldig. Dat is dan het leuke van niet voor jezelf kopen. Dat probleem is dus voor degene voor wie je het meeneemt.
Vervolgens maar eens een kijkje genomen bij Hoover Dam. Imposante hoeveelheid beton. Ik heb zelfs geprobeerd ‘the power plant' met mijn aanwezigheid te verblijden. Als ‘senior' zou ik zelfs $.2,- korting krijgen. Maar je komt eenvoudiger door de controle bij een luchthaven (of net zo moeilijk). Bij een luchthaven weet je echter vooraf dat je je zakmesje in je ruimbagage moet proppen. Nu mocht ik het afstaan of terugbrengen naar de auto. Die stond niet om de hoek, dus weer entree-geld uitgespaard, want ik ben uiteraard niet meer terug gekuierd. Als die dombo's denken dat deze bejaarde met zijn zakmesje de Hoover Dam wenst te slopen.... Doei! En als je om alles voor te zijn in je blote kont komt opdraven, word je weer opgepakt voor ‘indecent exposure'.
Op de terugweg nog wat (8) overhemden ingeslagen. Besparing ($.150,-) was meer dan het eindbedrag ($.145,-). Overigens op weg naar Hoover Dam toch nog een Walmart ontdekt en daar ook nog maar een spijkerbroek gekocht. Nu nog een stampertje op de kop tikken om mijn koffer dicht te krijgen.
Door al die besparingen meende ik mijzelf te mogen verwennen. Bij de inpandige knaagschuur 'Flame' eerst een cocktail van mega-garnalen laten opdraven en vervolgens een voortreffelijke filet mignon en een Chileense merlot om e.e.a. weg te spoelen. Als eerbetoon aan mijn nieuwe ‘volgster'; ook de serveerster luisterde naar de naam Linda. Prima meid.
Nu dit verhaaltje doorsluizen en nog wat kieken.
Reacties
Reacties
Tablet is dus binnen, garantie is wereldwijd, ze hebben gewoon een oude senior op willen lichten. Maar die liep natuurlijk met zijn zakmes te zwaaien
Is - zoals gebruikelijk -dus niet gelukt (dat oplichten).
jee zeg en wat een weer heb je dus...is hier wel anders. als je terug bent de koude wintermaanden....nog niet aan denken ha ha. geniet van Las Vegas deze laatste dagen....en heel veel plezier
Die foto's zien er imposant uit!!!!
Nog veel plezier!!!!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}