Hoogtepunt van de dag was niet Antelope Canyon en bij Zion zijn jullie warm...

Maar laat ik met Antelope Canyon beginnen. Die excursie wordt gerund door Navajo-indianen, maar het leken wel cowboys. I.p.v. koeien werden argeloze toeristen met wagonladingen tegelijk door een kloof gedreven. Het stelt eigenlijk geen bal voor en voor je er bent word je lever ergens achter je oren geschud, want een nette asfaltrijstrook was er dus niet. Hotsenknotsen in een hoog op zijn wielen staande 8-cilinder met stof alom.

Onze chauffeur/reisleider zal ook wel een Navajo zijn geweest, maar in plaats van Rennend Hert heette hij gewoon Henry. Voor fotografen is het vast wel de moeite waard allemaal, maar voor iemand, die slechts kiekjes maakt, was het afzien. En natuurlijk waren halverwege de batterijen aan vervanging toe. In sneltreinvaart door de canyon en dan weer terug hotseknotsen.

Vervolgens naar Zion. Groot deel van de route (in omgekeerde richting) had ik gisteren al gereden, maar toen begon het al te schemeren, dus het was redelijk nieuw.

Het was vrij druk in Zion. Zal wel aan de zondag hebben gelegen. Het is een Nationaal park, dus mijn pas deed weer wonderen.

Het begin herkende ik meteen. En niet veel later de tunnel ook. En in die tunnel speelde zich het hoogtepunt van de dag af. De tunnel is een soort wisselstrook. Dan mag er een stel motorvoertuigen van de ene kant en na verloop van tijd van de nadere kant. Laat ik nu achter mij iemand met een vette Harley hebben rijden. Die gaf in de tunnel af en toe een dotje extra gas. Mensen wat een geluid. Amerikanen hebben daar een prachtig woord voor: Awesome. Ik heb die Hell's Angel of wat daar voor door mocht gaan aan het eind van de tunnel nog even gesproken en hem verteld dat hij mijn dag had gemaakt. Als ik hem was geweest, zou ik de hele dag door die tunnel heen en weer hebben gereden. Geweldig!

Voorts was ik 6 of 7 dagen te vroeg daar. De scenic drive mocht je nu alleen in met (gratis) shuttlebussen en dat vond ik maar matigjes. Die dingen stoppen namelijk bij haltes en dat is niet per definitie dezelfde stek waar ik halt zou willen houden. Met Ineke was ik er destijds in november en hadden we van dit fenomeen geen last.

Bij elke halte was er keus uit één of meer hikes. Hoera! Ik heb een korte gedaan. Lower Emerald Lake. Niets van emerald gezien en een volwassen paard maakt een betere plas. Lake van niks dus.

Bij Weeping Rock ook nog even in de verleiding geweest te gaan kuieren. Ik zag echter net op tijd mensen een stuk boven mijn niveau wandelen en volgens mij was dat redelijk eindig, want om verder omhoog te kunnen, moest je gediplomeerd gems zijn. Nu zag ik van beneden al dat er een rots was, waarbij je aan de naam Weeping Rock zou kunnen denken. Om dat van dichtbij bevestigd te krijgen, leek mij 3 keer niks. Het beekje bij de parkeerplaats bood ook gelegenheid tot het maken van foto's en of die nu zoveel rotter zijn dan die daarboven van de Weeping Rock kan ik dus niet beoordelen.

Overnachting was gepland in Hurricane, een dik half uur van het park verwijderd. Wim had vernomen dat de mooiste vrouwen van Utah uit Hurricane kwamen. En of ik er maar één op de foto wilde zetten. Sorry Wim, zij zijn allemaal verhuisd, of ze mogen zondags niet buiten spelen. En voor de serveerster had ik een wijdhoeklens nodig gehad. Uit culinaire overwegingen mag Hurricane (ook?) worden overgeslagen. Het enige tentje wat mij nog wel iets leek, was met de mooie meiden op stap. Gesloten dus. Dan maar elders niet zozeer gegeten als wel brandstof ingenomen. Als ik in een goed bui ben, krijgen ze een 7 min.

Morgen dus retour naar Las Vegas. Ik zal daar de eerste avond geen internet hebben. Gaat - dacht ik - per 24 uur en daarvoor wenst men dollars te zien. Door de volgende morgen pas mijn e-mail te bekijken, spaar ik weer $.12,- uit. Misschien ga ik die wel stuk slaan in het casino, maar ik acht dat niet waarschijnlijk. Wat ik er wel ga doen, is ook voor mij nog een verrassing. Mocht ik mooie dames zien, dan kan ik ze misschien vragen of ze uit Hurricane komen. Daar snappen ze dan geen bal van, maar dan zeg ik gewoon dat ik uit Europa kom.