Precies 16 dagen geleden zat ik in Duitsland een ontbijtbuffet met o.a. gerookte zalm en forel te verorberen. Dat zal waarschijnlijk niet standaard zijn geweest, maar wel uitermate aangenaam.

Als ik dat dan vergelijk met zo'n laf smakende donut (er waren niet eens muffins met krentjes) is het hier ontbijttechnisch toch zwaar behelpen. De koffie op de kamer met zo'n ‘pad' is echter alleszins redelijk.

Met deze twee ingrediënten in mijn mik op pad naar Dead Horse Point. Bij de ingang kun je wel vrolijk met je pas verworven jaarkaart wapperen, maar het betreft hier een State Park en die wensen muntjes te zien. Je krijgt vervolgens te zien waar de Colorado rivier een bocht maakt. Ook het feit dat dit zo'n 600 meter beneden je gebeurt, bracht mij niet in opperste staten van verrukking. Toch waren er imposante vergezichten in de aanbieding, dus een volledige zeperd was het nu ook weer niet.

Vervolgens naar het nabij gelegen Canyonlands. Daar kon wel met de jaarkaart worden gewapperd. Net als in Arches dient er echter stevig gewandeld te worden. Stukkie rijden, auto parkeren (dat lukt prima in deze tijd van het jaar) en kuieren. En niet zomaar kuieren. Nee, er was regelmatig met vals plat en erger af te rekenen. En kon je in Arches nog wel eens sjoemelen door gebruik te maken van de telelens, hier had men de bezienswaardigheden heel vals uit zicht ‘geplaatst'. Anderzijds was men zo sportief aan te geven wat de afstand was en de benodigde tijd. Zelfs het hoogteverschil hield men niet geheim. En dat niet alleen in de lokale maten, maar ook in (kilo-)meters. De langste ‘hike' ging over een afstand van 34,7 km en had een hoogteverschil van 600 meter. Tijd werd niet eens aangegeven. Er stond "overnight". Dat doet iemand anders dan maar. Mijn langste beproeving was naar het tweede uitkijkpunt van de Upheaval Dome. 1.5 uur en 45 m. hoogteverschil. Dat valt in de categorie ‘moderate'. Een handvol mijl verderop mag je dan naar de Grandview. Daar stond ook weer 1.5 uur voor en hoewel die wandeling ‘easy' was, heb ik die beker aan mij voorbij laten gaan. Ik kijk wel een keer op Google Earth wat ik daar allemaal heb gemist. Ik heb de laatste dagen meer gelopen dan de daaraan voorafgaande drie maanden.

Park uit en retour richting Moab. Ik had bij het State Park ontdekt, dat mijn contantjes aan het slinken waren en dus even kijken naar een PIN-automaat (ATM) en misschien ergens een Subway spotten. PIN-automaat zag ik aan de andere kant van Mainstreet (en uit ervaring weet ik dat je daar geen U-turn mag maken) en een Subway zag ik helemaal niet. En dan ben je die wereldstad al weer door. Daar had ik echter rekening mee gehouden door een route via het La Sal Nat. Forrest te plannen. Met een slinger kom je dan bij de Colorado rivier. Was best aardig met hier en daar percelen vol fraaie gele berkenblaadjes. En je komt nergens in de verleiding een wandeling te maken.

Terug bij de Super 8 eens bij buurman Denny's gekeken. Denny's is in mijn herinnering primair een ontbijttent en daarvoor kun je er 24 uur per dag terecht. En ze schenken geen alcohol. Dat heet familierestaurant. Maar ik had er (lang geleden) ook wel eens wat anders gegeten. Even de menukaart ter inzage gevraagd en daar stonden smakelijke zaken bij. Ik kon nu dus eindelijk de juiste volgorde van happy hour (op de motelkamer) en dineren hanteren. Al borrelend de resterende foto's van Arches op mijn reislog geplaatst en de foto's van heden gedownload. Die selecteer ik morgen wel. Bij Denny's een overheerlijk stuk kip gegeten en een emmer Sprite (wordt gratis bijgevuld). Geen puf meer in dessert. Nu nog even kijken wat ik morgen allemaal moet zien. Tocht naar Capitol Reef vergt slechts 3 uur, dus tegen de tijd dat ik daar in de buurt ben, is wandelen wellicht weer een optie.

Ik kwam vandaag nog een stel Duitsers tegen, die ik gisteren blijkbaar ook al tegen was gekomen. Dat was bij de Sand Dune Arch. Daar was het inderdaad zanderig. Leek wel een strand. Ik hoorde die lieden Duits babbelen en verklapte dat de golven straks kwamen. Vandaag voorts nog Spaans gesproken. Betrof echte Spanjaarden en geen Zuid-Amerikanen of Mexicanen. Gingen helemaal uit hun dak toen ik hun taal bleek te spreken.

Het zonnetje deed vandaag weer reuze zijn best en ik heb het idee dat ik al een beetje begin te bronzen. Vooral aan de linkerzijde (raamkant). Wordt voor indianen met scalpeerplannen een dilemma. Is het nu wel of niet een bleekgezicht. De ene helft dan maar scalperen?