Vandaag voelde ik mij thuis. Om te beginnen bevond er zich een roedel Hollanders in de ontbijtzaal. Alhoewel, zaal.... Als het echt druk is, wordt het flink proppen. Of je moet met je bordje uitwijken naar de lobby. Van deze landgenoten kreeg ik de vrolijke mededeling dat er 's middags (rond 14 uur) sneeuw werd verwacht. Sneeuw vind ik mooi op bergtoppen, op kalenders en ... Nee daarmee houdt het wel zo'n beetje op. Sneeuw is uitgebleven, maar de regen viel 's middags in stromen neer

Bij de toegang van Yellowstone de dienstdoende poortwachter (een poortwachtster in dit geval) gevraagd welke route zij zou nemen als de belangstelling vooral uitgaat naar natuurschoon. Zij ging voor meer tijd in Grand Teton. Als je zo'n jongedame in zo'n priegelhokje ziet (maar wel met een mooi rangers uniform) vraag je je af wat er mis is gegaan. Zij zal wel van natuur en zo hebben gehouden en braaf een opleiding hebben gevolgd, maar komt dan bij een toegang van een nationaal park controleren of je parkpas en je identiteitskaart wel dezelfde handtekening hebben. Voor die handeling heb je volgens mij goedkoper een Mexicaan.

OK, kortste route richting Grand Teton. Mijn bald eagle zat nog (of weer) in dezelfde boom en dit keer heb ik ‘m gekiekt. Was nogal ver maar met flink inzoomen is hij (of zij; dat zie ik op zo'n afstand niet bij deze vogelsoort) redelijk helder vastgelegd.

Het was nog lang geen 14 uur en het was nog droog. Ik besloot de afslag te nemen naar een of andere ‘plain', waar ik de vorige dag een zeer forse kudde bizons had gezien. Had ik de avond ervoor ook al gedaan, maar toen was het al iets te donker om er een foto te maken. En vanmorgen waren er in geen velden (plains) of wegen bizons te zien. Dat werd niet veel later goedgemaakt. De kudde bleek aan een opmars naar een ander deel van het park en dat daarbij ‘toevallig' een weg moet worden overgestoken, interesseert die beesten weinig. Volledige verkeerschaos. Heerlijk. Ik houd wel van een verkeerschaos als ik geen haast heb.

Het fotograferen ondervond hinder van het feit dat juist op dat moment mijn batterijen aan vervanging toe waren. Oplettende lezertjes weten dat ik voorbereid ben en derhalve ook reserve-batterijen aan boord had. Maar je moet toch wel even priegelen. Bij moeder drinkend kalf dus niet kunnen vereeuwigen.

En dan staat er in die opstopping natuurlijk ook een toeristenbus (waarschijnlijk vol Aziaten), die om 9 uur weet ik veel bij Flip Fluitketel moeten zijn. (Ik heb nog even gedacht dat de slechte weersomstandigheden iets te maken zouden hebben met mijn minder complimenteuze berichtgeving over 'Flip' alias Old Faithful en dat deze een ‘deal' had gesloten met de weergoden.)

I.v.m. de kortere route kwam ik weer langs deze spuiter (niet gaan kijken), maar ergens heb ik (als goedmakertje) toch nog één foto gemaakt van witte pluimpjes en daarmee het thermisch stoomtijdperk afgesloten.

In Grand Teton werd ik verwelkomd door fraaie herfstkleuren. Loofbomen zijn in Yellowstone minder dik gezaaid. Maar naarmate ik zuidelijker kwam, begon de grijsheid aanzienlijk toe te nemen. 'Vergezichten' vereisten de nodige fantasie. Turn-outs met uitzicht op... en aldaar teksten als 'let op de kleurverschillen' begonnen op mistroostige wijze op mijn lachspieren te werken. Voor een toch vrij nieuwe auto (10.000 mijl op de teller toen ik instapte) vond ik de prestaties van de ruitenwisser ook niet om over naar huis te schrijven (iets waarvan de zin mij ook volledig zou ontgaan). Kortom, ‘lekker Hollands weer' en nu mag ik dus fijn kankeren.

Maar mijn glas is altijd half vol. En elk nadeel hep se voordeel, zou Cruyffie zeggen. Er is dus iets om voor terug te komen. Zonovergoten bergtoppen bijvoorbeeld, En als ik dat binnen 1 jaar doe, heb ik nog een ‘gratis' pas voor de parken...

Het zal echter geen verbazing wekken dat ik - ondanks extra loops - al vrij vroeg in Jackson arriveerde. Slechts 180 mijl afgelegd. Via internet had ik al geconstateerd dat dit qua accommodatie geen goedkoop plaatsje is en ik heb mij ‘zunnig' beholpen met een Motel 6 (waarvan de recensies overigens uitermate lovend waren). Het is weliswaar aan de gehorige kant, maar dat ‘boeit mij niet zo'. En al helemaal niet, omdat degenen, die mij daarop attent maakten al in dromenland zijn. Verder kan ik mij slechts aansluiten bij de goede recensies. Schone kamer, adequate badkamer en de schamele $3.00 extra voor internet heb ik graag voor mijn reislog-fans over.

Voor het diner had ikop voorhand (in NL dus) al een fraai restaurant uitgezocht. Ik had echter kort na aankomst zo'n tonijn-sub deels verorberd en om daarna aan de elk- of buffalo-steak te gaan, leek mij ‘zonde', want een ‘doggy's bag' voor onderweg in de auto zie ik niet zo zitten. Best een nette koets, maar er zit geen magnetron in.Op internet zag ik dat er om de hoek een brave Chinees zat en het menu bood perspectieven. Canadian Mist kon dus met gulle hand worden ingeschonken, want het was immers op loopafstand. Hinderlijk als zo'n tent dan gesloten blijkt.... Maar om nu te zeggen dat ik blaffend van de honger loop te ijsberen en angstige kreten slaak van 'Wat nu?'... Nee dus. Ik heb het laatste stuk van mijn tonijn-sub naar binnen gewerkt, voor de afwisseling een Sprite ingeschonken en als dit verhaaltje klaar is, ga ik de TV aanzetten. Kunnen de buren ook constateren dat het hier wat gehorig is.

Morgen een forse etappe naar Green River in Utah (429 mijl; 7 uur en 51 minuten achter het stuur). Volgens Google Earth ziet het er echter als het tegendeel van saai uit en de verwachte temperatuur in Green River is 78 graden (Fahrenheit; dus ca. 25 graden Celsius). En daar kan ik met het heden uitgespaarde knabbelgeld extra vrolijk tekeer gaan.

Over gisteren nog vergeten te melden, dat ik een stel lifters heb meegenomen in Yellowstone NP. Afgepeigerd stel (Chad en Elisabeth) zag er niet erg gevaarlijk uit (ik heb de film Bonny & Clyde nooit gezien) en met al die gevaarlijke beren in het park besloot ik menslievend te zijn. Zij bleken een ‘trail' van 15 à 20 mijl te hebben gelopen en moesten nu een soortgelijke afstand weer terug naar hun vervoermiddel. Van de ranger hadden zij gehoord dat liftenwel zou lukken. Geen idee hoe die ranger wist dat ik in de buurt was.