Zoo was dus inderdaad dicht. Er was zelfs niemand om zielig tegen te doen en alsnog ‘stiekem' binnen gelaten te worden. Op naar Yellowstone Bear World dus maar. Een soort ‘berensafari'. Weliswaar beperkt qua afmeting. Een benzinestation halverwege zou overdreven zijn geweest, maar er liepen voldoende van die bontmantels rond. En ook trippelende wolven. Van wolven vind ik altijd, dat zij zich voortbewegen alsof zij het woord 'vermoeidheid' niet eens kennen. Nu kent een wolf natuurlijk geen enkel woord, maar men begrijpt wel wat ik bedoel.

Bij schitterend zonnig weer verder richting West Yellowstone. Bij het gehucht Ashton de scenic by-route genomen, want ik had tijd genoeg. Goed plan. Deze weg voerde langs Lower Mesa Falls en Upper Mesa Falls en die 2 plaatsen lagen niet eens zo gek ver van elkaar af. Na Soshone waren het weliswaar ‘piepjes', maar normaliter zouden zij er mogen wezen. Bij Upper Falls vond ik een toilet met WC-papier en ik besloot daarvan gebruik te maken. Bij de ingang stond een leuk bordje met een tekst dat het hier Bear Country was. Als dan ook de deur niet fatsoenlijk op slot kan, zit je toch niet op je gemak te kleien. Uit het feit dat jullie dit verslag lezen, mag worden opgemaakt dat ik het er zonder kleer- en andere scheuren vanaf heb gebracht.

En route waren de herfstkleuren op tal van plaatsen al overduidelijk aanwezig en dat maakte het genieten er niet minder door.

Redelijk vroeg arriveerde ik in West Yellowstone. Grappig plaatsje met een zeer forse hoeveelheid hotels en motels, maar toch is er niet echt sprake van een hoog Volendam-gehalte. Wat dat betreft zijn de Yanks keurig ingetogen. Bij de plaatselijke super een sponsje aangeschaft, want als ik een foto door de voorruit moet maken, verschijnen op het resultaat allemaal zwarte puntjes. Puntjes, die eens vlinder, vlieg, of ander vliegend insect zijn geweest. Al dat schrobben maakt dorstig en aangezien de hotelbar werd verbouwd (rond Thanksgiving zou hij weer open gaan, maar daar ga ik dus niet op wachten), heb ik aan de overkant van de straat een bestelling geplaatst. Mijn bedoeling was dat in de bar te doen, maar die ging pas 20 minuten later open. Doorverwezen naar inpandige restaurant. Of ik naast een biertje nog iets anders wenste te consumeren. Gezwicht en een 7 inch pizza(tje) besteld. Verstandig maatje gekozen, want als ik 12 inch of meer had gekozen, zat ik daar waarschijnlijk nu nog.

De Stage Coach Inn, waar ik verblijf, heeft een fascinerende lobby. Er hangt daar een halve dierentuin aan de muur. Zal morgen eens proberen daar wat kiekjes van te maken. Vlakbij de lobby is de ontbijtzaal en daar wordt een 'extended' continental breakfast geserveerd. Daar ben ik dus razend nieuwsgierig naar en aangezien dat allemaal voor 9 uur moet gebeuren, ga ik vanavond vroeg mijn mandje in. Even TV aanzetten en ik ben ‘vertrokken'.

Komt allemaal wel goed uit, want ik wil ook vroeg het Nat. Park in. Ik weet nu al dat er een deel van de ‘Upper loop' voor autoverkeer is afgesloten. Maarin dit soort omgevingen vind ik heen en terug over dezelfde route niet zo'n bezwaar. En nu maar hopen dat het morgen (en overmorgen) net zulk schitterend weer is als vandaag.