Oorspronkelijk was ik van plan een kort bezoek aan Linda, Luca en kleindochter Elena op Sardinië te plegen. Al dan niet in combinatie met een bezoek aan Toscane of Spanje. Linda was echter zo oprecht om op te biechten dat een bezoek van vader zonder moeder haar nog iets te zwaar zou vallen. Plannen dus herzien.

Via een omweg was ik op een avond bij de 'werelddeals' van KLM terecht gekomen. Er zaten ook wel Europese bestemmingen tussen, maar als je in oktober nog iets zonder paraplu en regenjas wenst, zit je al rap aan Cyprus of Malta te denken. Maar Noord Amerika beschouwde ik toch ook als een optie. Nu is het uitdrogen tijdens een vliegtocht van 10 uur of meer nimmer een hobby van mij geweest en bij het klimmen der jaren wordt de kans dat het ooit nog een hobby gaat worden er niet groter op. Aangezien ik helaas van nabij heb moeten meemaken hoe broos gezondheid kan worden, besloot ik deze verre bestemming de voorkeur te laten genieten. Een trip langs ‘ heb ik bij vorige reizen gemist' en ‘ wil ik best nog een keer zien' achtte ik invulbaar.

Calgary leek mij een mooie uitvalsbasis en KLM hanteerde een prettig tarief voor deze bestemming. Jasper NP en Banff NP staan al geruime tijd op mijn ‘verlanglijstje' en ook Yellowstone NP acht ik een ‘must' . Vellen vol zitten plannen. Ook met Seattle en San Francisco als aanvlieghaven de nodige notities gemaakt. Vliegreis is dan wat duurder, maar autohuur compenseert dat keurig. Allemaal non-stop vluchten bekeken, want zo'n reis via Philadelphia naar Sacramento v.v. beschouw ik als een eenmalige strafexpeditie.

En toen werd ik opeens huiverig over de kansen op matig of zelfs slecht weer in Canada. En Utah was vanuit Calgary bovendien een stevig eind sturen. Nieuw pak papier erbij en nu Las Vegas als startlocatie. Dat viel erg mee. Is weliswaar met overstappen, maar heenreis zou ruim 14 uur in beslag nemen en terugreis zelfs ‘maar' iets meer dan 12 uur. Dat acht ik behapbaar. En zowel Yellowstone als diverse fraaie zaken in Utah zijn vanuit Las Vegas redelijk bereikbaar.

Aantekenmateriaal begon vermoeidheidsverschijnselen te vertonen (ik trouwens ook) en ik heb de inmiddels fors uit de kluiten gewassen stapel met notities even terzijde gelegd. Bij de herstart bleek de voorgeselecteerde vlucht niet meer beschikbaar. Dag later wel. Schuiven we alles toch een dag op. Jammer, maar helaas, want bij de terugreis zou ik dan 's ochtends om 6.15 uur op Schiphol landen en dat vind ik erg matineus. Door de vakantie dan maar een dag in te korten, was de landing rond 13 uur weer haalbaar en dat vind ik i.v.m. jetlag een stuk aangenamer tijdstip.

In West Yellowstone waren twee overnachtingen gepland. In Jackson (Grand Teton nabij Yellowstone NP) idem. Dankzij Wim kwam ik erachter dat het in Jackson niet nodig is om er twee overnachtingen te boeken. Ja, als ik zou gaan hiken. Ik heb evenwel geen huurauto besteld om vervolgens te gaan kuieren. Aldaar dus 1 overnachting schrappen en het tweede deel van de uitzoekerij kon ongewijzigd blijven. Bij het definitief boeken nog wel even opletten. Toch een moment van zwakte gekend en een hotel in de verkeerde plaats gereserveerd. Daar kwam ik pas achter toen de e-mail met de bevestiging binnen kwam. Het betrof echter een boeking met Advanced Purchase. {Dat scheelt weer wat dollars.} Maar je mag dan (eigenlijk) niet annuleren. Dus of een omweg van ruim 300 mijl maken, of een no-show bij het verkeerde motel (maar die nacht wel betalen) en een nieuw motel in het correcte plaatsje boeken ... Ik besloot er een e-mail aan te besteden. Jippie. Reservering werd geannuleerd en bij dezelfde keten was in het goede stadje nog een plaatsje voor me.

Vlucht, huurauto en de diverse slaapplaatsen zijn nu geboekt. Ook al een start gemaakt met lijstje 'Niet vergeten'. Daar stonden de overgebleven dollars van een vorige reis en nog enkele ‘ antieke' traveler cheques niet op, maar toch handig om mee te nemen. De ongenode gasten die tijdens onze mini Tour de France onze woning hadden doorzocht, hadden zich wel ontfermd over enkele Sri Lankaanse Ruppies, maar - zeer attent - de dollars en cheques laten liggen. Voor het geval deze (of andere) lieden terug zouden komen, had ik bedacht deze zaken een ander plaatsje te geven. Dat bleek ik zeer zorgvuldig te hebben gedaan, want ik heb mij het apenzuur gezocht.

Naar aanleiding van een ontvangen e-mail met fraaie beelden eens bekeken of een tweetal aansprekende locaties zonder al te veel omrijden nog in te plannen viel. Locatie 1 bleek in the middle of nowhere. Geen wegen die deze benaming echt verdienen en je moet een soort volbloed indiaan met spoorzoekersdiploma inhuren om dat idyllische plekje te bereiken. Locatie 2 vergt bijna 200 mijl en iets van 3 uur en 16 minuten sturen extra. Nu ben ik tegen de tijd, dat ik daar zelfs maar in de buurt ben, al tot ver over mijn kruin in natuurschoon ondergedompeld geweest, dus het kan zijn, dat ik ook locatie 2 aan mij voorbij zal laten gaan.

Ook de aanvankelijk geplande trip naar Phoenix heb ik geschrapt. Via Google Earth de route Phoenix naar Las Vegas eens bekeken en daar werd ik niet opgewonden van. Je komt zelfs langs de nederzetting 'Nothing' en dat zegt m.i. genoeg. In plaats van slechts de nacht voor vertrek in Las Vegas door te brengen, heb ik nu 3 overnachtingen aldaar (en 1 op de dag van aankomst). Ik zal dus sterk moeten zijn om niet volledig berooid en met bloeddoorlopen gok-oogjes de terugvlucht te beginnen.

Hoewel ik Nevada al vrij snel achter mij laat liggen (2^e overnachting ten noorden van Salt Lake City) is deze van tabaksrook doordrenkte staat niet ideaal t.a.v. mijn plannen mijn verblijf in de VS weer eens sigaretloos te laten zijn. Start en finish in Las Vegas zullen daaraan ook geen positieve bijdrage leveren. Longetjes zullen trouwens wel schrikken van al die schone berglucht.

Ik zie de spreeuwen zich al verzamelen om zuidwaarts te trekken, dus mijn timing is prima. Dinsdag a.s. afmars en vrijdag 28/10 zet KLM (of Delta) mij weer op Schiphol af. Van hetgeen ik in de tussentijd beleef en zie hoop ik verslag te doen en met foto's te illustreren.