Het maakt hier geen fluit uit waar je heen rijdt. Het is overal fraai en onderweg zie ik tal van plaatsjes, die noden tot het maken van een wandeling. Maar als ik daar overal aan gehoor geef, dien ik mijn verblijf hier te verlengen. En als je bij het ene plaatsje wel aan de wandel gaat en bij het andere niet, heb je tegenwoordig zo een stel fanatici op het gebied van discriminatie in je nek.

Zoals gezegd: Fraai. Toch zou ik een mimosavermeerderingsbedrijf hier eens lekker tekeer laten gaan. Of een of ander botanisch creatief collectief inhuren om wat meer kleur in het landschap aan te brengen.

Opvallend zijn ook de huizen hier. “Gepflegt” noemen de Duitsers dat. Alsof ze elke dag met een schone, natte doek worden afgenomen.

Na mijn ochtendrondje ben ik even teruggegaan naar het hotel en heb daar zelfs een broodje genuttigd. De banaan, die ik als lunch had gedacht, moet maar even wachten. Het rondje na de lunch speelde zich af in het zuidelijk deel van Sauerland. Ik ben nu even klaar met bossen.

Diner was erg lekker. Ik begon met een best lekkere uiensoep, maar toch deed deze mij denken aan het aloude weerbericht ‘hier en daar een (b)ui’. Hoofdgerecht was een uitstekend stukje casselerrib met een prima saus erbij. Heden geen ijs toe genomen, maar een soort karamelpudding, die mij qua kleur deed denken aan luiervulling. Ik denk zelf dat ik normale porties eet. Misschien zelfs aan de kleine kant. Er zijn ook hier lieden die dit laatste met grote stelligheid bevestigen. Deze mensen zie ik meerdere keren richting buffet kuieren en dat is dan niet voor een toetje of iets kleins, maar voor een tweede portie hoofdgerecht. En niet eens mega-dik. Mensen, die ik er dus van verdenk, dat zij over een soort gedresseerde lintworm beschikken. Na het eten en de koffie op het terras bij de bar ben ik daar nog even blijven hangen. Er vertrekken morgen heel wat gasten (ik dus ook) en daarvan dient ‘dus’ (?) muzikaal afscheid te worden genomen. Volgens de Nederlandse barbediende betreft het iemand met een goede stem en een gevarieerd repertoire. Stem vond ik niet veel meer dan ’redelijk’ en het gevarieerd repertoire gaf mij geen aanleiding een fors vervolg te geven aan het kantelwerk. Als ik de pomp, de glazen en de bierviltjes mag geloven, wordt hier Krombacher geschonken, maar ik heb daar mijn twijfels over. Ik heb daar dierbaarder herinneringen aan. Dus ook dat weerhield mij niet het vrij rap voor gezien te houden. Marina, Marina, Marina, kom dans nog een keertje met mij vond ik destijds al geen topper en nu dus nog steeds niet.

Wim heeft het in een reactie goed samengevat. Ik heb mij hier best geamuseerd, maar om dit hotel nu met zekere regelmaat te gaan bezoeken acht ik idd onwaarschijnlijk. Nogmaals, niets mis mee, maar het (overigens succesvolle) concept spreekt mij niet zo aan. Het is mij een beetje teveel “met z’n allen”. Beneden straks ook nog polonaise en dat soort ongein. Gooi ik er liever nog een verslagje tegenaan.

Morgen nog even langs de HIT in Lennestadt. HIT is een voor mij onbekende supermarkt, maar er schijnt daar Ballantines (0,7 liter) voor €.9,99 te koop te zijn. Prima reden met deze keten eens kennis te maken. Voor het geval er bij het eerste filiaal onvoldoende voorraad is, heb ik nog een viertal alternatieven onderweg naar Landgraaf.

Mocht zich op de terugreis, of anderszins, nog iets voordoen wat het vermelden waard is, dan komt dat in Almere pas aan de beurt. Losse ‘Reismee-volgers’ dienen enige tijd geduld te hebben alvorens weer een stukje vakantiepret wordt onthuld. De ‘intimi’ op de mailinglijst zullen ongetwijfeld met enige regelmaat een ‘stevig stukkie’ toegezonden krijgen.